Page 23 - บุญตามหลักคำสอน ตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธะ
P. 23

เดรัจฉานบ้าง เปรตวิสัยบ้าง ส่วนสาวกของตถาคต ด ารงอยู่ในชั้นสุภกิณหะนั้นตราบเท่า

             อายุ เมื่อสิ้นอายุขัยแล้ว ย่อมปรินิพพานในภพนั้นเอง นี้เป็นความพิเศษผิดแผกแตกต่าง

             กัน ระหว่างอริยสาวกผู้ได้รับฟังกับปุถุชนผู้ไม่ได้รับฟัง คือถ้าเมื่อทางไปเกิดมีอยู่


                    ๔ บุคคลบางคนมีใจประกอบด้วยอุเบกขาแผ่ไปตลอดโลก ทั่วสัตว์ทุกเหล่า ในที่ทุก

             สถาน ด้วยใจประกอบด้วยอุเบกขาอันหาประมาณมิได้ ไม่มีเวรไม่มีความเบียดเบียนอยู่

             บุคคลนั้นพอใจ ชอบใจอุเบกขาภาวนานั้น และถึงความปลื้มใจด้วยอุเบกขาภาวนานั้น

             ตั้งอยู่ในอุเบกขาภาวนานั้น น้อมใจไปในอุเบกขาภาวนานั้น อยู่จนคุ้นด้วยอุเบกขาภาวนา

             นั้น ไม่เสื่อม เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงความเป็นเทวดาชั้นเวหัปผละ มีอายุประมาณ ๕๐๐

             กัปป์ ปุถุชนด ารงอยู่ในเวหัปผละนั้นตราบเท่าอายุ เมื่อสิ้นอายุขัยแล้ว ย่อมเข้าถึงนรก

             บ้าง ก าเนิดเดรัจฉานบ้าง เปรตวิสัยบ้าง ส่วนสาวกของตถาคตด ารงอยู่ในชั้นเวหัปผละ

             นั้นตราบเท่าอายุ เมื่อสิ้นอายุขัยแล้ว ย่อมปรินิพพานในภพนั้นเอง




             ๓.๓ การภาวนาให้จิตมีสมาธิตั้งมั่น อีกนัยหนึ่งเธอจงท าการฝึกจิตด้วยการภาวนาให้

             จิตมีสมาธิตั้งมั่น ตถาคตได้ตรัสให้ภิกษุทั้งหลายฟังว่า บุคคล ๔ จ าพวกมีอยู่ในโลก

                    ๑ บุคคลบางคน สงัดจากกาม สงัดจากอกุศลธรรม บรรลุปฐมฌาน มีวิตก มี

             วิจารมีปีติและสุขเกิดจากวิเวกอยู่ บุคคลนั้นพอใจ ชอบใจปฐมฌานนั้น และถึงความปลื้ม

             ใจด้วยปฐมฌานนั้น ตั้งอยู่ในปฐมฌานนั้น น้อมใจไปในปฐมฌานนั้น อยู่จนคุ้นด้วย

             ปฐมฌานนั้น ไม่เสื่อม เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงความเป็นเทวดาเหล่าพรหมกายิกา กัปป์


             หนึ่งเป็นประมาณอายุของเทวดาเหล่าพรหมกายิกา ปุถุชนด ารงอยู่ ในชั้นพรหมกายิกา

             นั้น ตราบเท่าอายุ เมื่อสิ้นอายุขัยแล้ว ย่อมเข้าถึงนรกบ้าง ก าเนิดเดรัจฉานบ้าง เปรต

             วิสัยบ้าง ส่วนสาวกของตถาคต ด ารงอยู่ในชั้นพรหมนั้นตราบเท่าอายุ เมื่อสิ้นอายุขัยแล้ว

             ย่อมปรินิพพานในภพนั้นเอง นี้เป็นความพิเศษผิดแผกแตกต่างกัน ระหว่างอริยสาวกผู้

             ได้รับฟังกับปุถุชนผู้ไม่ได้รับฟังคือในเมื่อทางไปเกิดมีอยู่

                    ๒ บุคคลบางคน บรรลุทุติยฌาน มีความผ่องใสแห่งจิตในภายใน เป็นธรรมเอกผุด

             ขึ้น ไม่มีวิตก ไม่มีวิจาร เพราะวิตกวิจารสงบไป มีปีติและสุขเกิดจากสมาธิอยู่ บุคคลนั้น

             พอใจ ชอบใจทุติยฌานนั้นและถึงความปลื้มใจด้วยทุติยฌานนั้น ตั้งอยู่ในทุติยฌานนั้น

             น้อมใจไปในทุติยฌานนั้น อยู่จนคุ้นด้วยทุติยฌานนั้น ไม่เสื่อม เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงความ


             เป็นเทวดาพวกอาภัสสระ ๘ กัปป์เป็นประมาณอายุของเทวดาเหล่าอาภัสสระ ปุถุชน

             ด ารงอยู่ในชั้นอาภัสสระ ตราบเท่าอายุ เมื่อสิ้นอายุขัยแล้ว ย่อมเข้าถึงนรกบ้าง ก าเนิด

             บุญตามหลักค าสอนตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธะ      เรียบเรียงและถ่ายทอด โดย หญ้าพันปี              ๒๓
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28