Page 107 - แง่มุมความรัก
P. 107
“อีฟ พี่ชอบอีฟมานานแล้ว เป็นแฟนกับพี่นะ” ผมตะโกนไปอย่างสุดเสียง
“พี่เอนี่ ไม่โรแมนติกเลยนะคะ” เธอเดินมากะซิบข้างหูผมเบาๆว่า
“ตกลงค่ะ”
หลังจากนั้นความรักของผมกับอีฟก็ด�าเนินก้าวหน้าไปเรื่อยๆ ทุกๆ
อย่างมันดีไปหมด จนวันหนึ่งขณะที่ผมและแม่กลับมาจากการไปเที่ยว
ต่างจังหวัด ขณะขับรถกลับอยู่ ผมตัดสินใจจะบอกเรื่องของอีฟให้แม่รู้ และผม
ก็ต้องหยุดความคิดนั้นทันที เมื่อแม่คุยกับผมเกี่ยวกับเรื่องญาติของผม ว่าเขา
ท้องจนต้องออกโรงเรียนมาเลี้ยงลูก และแม่ก็บ่นว่าการมีแฟนตอนเรียนมันไม่ดี
ตอนนี้ผมมีหน้าที่คือต้องตั้งใจเรียน อย่าไปสนใจเรื่องอื่น และแม่ก็ถามผมว่า
“แล้วเอล่ะ มีแฟนรึยัง”
“เออ....ยัง” ผมตอบด้วยน�้าเสียงตะกุกตะกัก
“ดีแล้วละ ถ้าแม่รู้ว่าเอ มีแฟนนี่ไม่ได้เลยนะ แม่หาเงินมาให้เรียน ถ้า
ลูกเอาไปเลี้ยงผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ ตายแน่ๆเลย”
“ครับ” ผมอยากเถียงแม่ใจจะขาดว่าการมีแฟนมันไม่ได้มีแต่ข้อเสีย
บางคนคบกัน ช่วยกันจนการเรียนดีขึ้นก็มี
“ดีแล้วละ ตอนนี้เอตั้งใจเรียนก็พอแล้ว”
คืนนั้นผมก็นั่งคิดทั้งคืนเลยว่า ท�าไมผู้ใหญ่ต้องอคติกับความรัก
บางคนเค้ารักกันก็ไม่จ�าเป็นต้องพากันไปท�าเรื่องเสียๆ หายๆ เสมอไป จะท�า
ยังไงดี ใจหนึ่งก็ไม่อยากให้อีฟเสียใจ อีกใจหนึ่งก็ไม่อยากท�าให้แม่เสียใจ ถ้าผม
แอบคบกับอีฟต่อไปสุดท้ายแม่ต้องรู้แน่ๆเพราะความลับมันไม่มีในโลก ถ้าลอง
คุยกับแม่ตรงๆน่าจะไม่ไหวแน่ เพราะแม่เห็นตัวอย่างจากญาติมาแล้ว
ในที่สุดผมก็ได้ค�าตอบกับตัวเองว่าผมเลือก แม่ คนที่เลี้ยงดูห่วงใยผมตลอดเวลา
ผมจึงตั้งใจว่าวันพรุ่งนี้จะเล่าทุกอย่างให้อีฟฟัง
ตอนเย็นของวันต่อมาผมก็ได้มาเจอกับอีฟ พออีฟถามผมว่า
“พี่เอเป็นอะไรท�าหน้าซีเรียสจัง” ผมจึงบอกทุกๆอย่างให้อีฟฟัง
และบอกกับเธอด้วยน�้าตาว่า
104 สานกล้าวรรณกรรม 4
