Page 111 - แง่มุมความรัก
P. 111

และแล้วโอกาสก็มาถึง มนุษย์ป้าใจร้ายยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เมื่อติดต่อกับ

          สถานเลี้ยงเด็กก�าพร้าได้และเจ้าหน้าที่บอกว่าจะมารับยิปโซไปในรุ่งเช้า ยิปโซ
          ไม่อยากไปอยู่ที่นั่น ยิปโซได้ยินป้าคุยกับลูกสาวของเธอ เมื่อได้โอกาสเธอจึงรีบ
          เก็บข้าวของและหนีออกทางหน้าต่างห้องนอน แต่แล้วโชคชะตาดันเล่นตลก

          ทุกคนดูเหมือนจะรู้ความคิดเธอไปหมด จึงพร้อมใจกันดักรอเธออยู่ข้างล่าง
          ยิปโซคิดไม่ออก เธอวิ่งไปทางประตูหลังบ้าน แต่ก็ช้าเกินไป ยัยป้าใจร้ายคว้า

          มือเธอได้ ยิปโซคิดว่าถ้าหากหนีไม่ได้พรุ่งนี้เธอจบเห่แน่ เธอตัดสินใจใช้ฟันอัน
          แหลมคมงับลงไปที่แขนของป้า
                 “โอ้ยยยย! นังเด็กบ้า เสียสติรึไงเกิดเป็นคนไม่ชอบอยากเป็นหมาเรอะ!”

                 ยิปโซไม่ทันได้พูดอะไร แขนของเธอถูกพันแน่นด้วยเชือกซึ่งเป็นฝีมือ
          ของลุงแก่สามีป้า เขาลากเธอกลับไปบนห้อง พร้อมกับปิดประตูอย่างแน่นหนา

          ยิปโซได้แต่ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น ยิปโซได้แต่ตั้งค�าถามกับดวงดาว ว่าเหตุใด
          เธอจึงต้องเผชิญกับเรื่องเหล่านี้เพียงล�าพัง มีเพียงดวงดาวและพระจันทร์ใน
          ค�่าคืนนี้ที่ช่วยปลอบใจเธอ

                 เช้าต่อมายิปโซได้ย้ายมาอยู่สถานเลี้ยงเด็กก�าพร้า ที่นี่มีเด็กรุ่นราว
          คราวเดียวกับเธอมากพอสมควร  เพื่อนๆ มองหน้าเธอ บางคนมองเธอด้วย

          ความเกลียดชัง บางคนมองแล้วยิ้มให้และทักทายแต่เมื่อยิปโซไม่ตอบคนพวก
          นั้นก็หาว่าเธอหยิ่ง ทุกคนไม่ชอบเธอรวมถึงตัวเจ้าหน้าที่เองเช่นกัน เธอรู้สึก
          ไม่มีความสุขที่สุดเท่าที่เคย เธอไม่เป็นอิสระไม่เป็นตัวของตัวเอง เหมือนนก

          โดนกักขังด้วยกรงใหญ่ ในเวลานี้เธอคิดถึงพ่อแม่ หัวใจที่เจ็บช�้ากลับโดนเหยียบย�่า
          ซ�้าแล้วซ�้าเล่า เด็กผู้หญิงมองออกไปนอกหน้าต่างเห็นดอกแดนดิไลออนปลิวไสว

          ไปตามสายลม เธอรู้สึกอิจฉามัน เมื่อไหร่เล่าที่เธอจะได้เดินออกจากวงโคจรนี้สักที
                 ยิปโซเกิดความคิดที่จะหนีไปในที่ๆ ไม่มีใครตามหาเธอได้ เธอพยายาม
          หาช่องทางการออกไปจากที่นี่ บีญ่า เด็กสาวตัวมอมแมมเดินเข้ามาหาเธอ

                 “เธอก�าลังหาทางออกอยู่ใช่ไหม” บีญ่ากระซิบ เธอเป็นผู้ที่เคย
          พยายามหนีแต่ก็ถูกจับได้ทุกครั้ง



          108   สานกล้าวรรณกรรม 4
   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116