Page 108 - แง่มุมความรัก
P. 108
“เราเลิกกันเถอะ”
ตอนนี้นี่เองที่ผมมีความรู้สึกว่าผมได้ท�าลายความทรงจ�าดีๆ ทั้งหมด
ที่ผมเคยมีร่วมกันทั้งหมดลง มันเหมือนผมได้ตัดเส้นด้ายสีแดงที่ผมช่วยกัน
ถักถอกับเธอมาลงไปตอนนี้ความรักของผมมันจบแล้ว ผมคิดว่ายังไงผมก็คงไม่
สามารถน�ามันกลับมาได้อีก ผมรีบวิ่งออกมาจากจุดๆนั้นทันที และภาพที่ผม
เห็นเป็นอย่างสุดท้ายก่อนจะออกมานั้นก็คือ ใบหน้าของอีฟที่ก�าลังร้องให้อยู่
พอผมกลับถึงบ้านผมก็เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องผมนั่งคิดทบทวนถึง
ความทรงจ�าดีๆมากมายที่ผมได้มีร่วมกับเธอ ทุกๆอย่างมันผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ผมไปล้างหน้าล้างตา และเข้านอน ตอนนั้นเองใบหน้าของอีฟที่ร้องไห้ก็แว้บ
เข้ามาในหัวของผม ผมพึมพัมกับตัวเองว่า
"พี่ขอโทษนะอีฟ"
หลังจากนั้นไม่นาน แต่มันก็นานพอที่จะท�าให้อีกฝ่ายท�าใจและลืมผมได้
ผมได้รู้ว่าอีฟมีแฟนใหม่แล้ว
เขาเข้ามาดูแลเธอตอนที่ผมท�าเธอเสียใจ ตอนนี้ผมไม่ได้รู้สึกโกรธหรือ
หึงหวงเธอเลย เพราะผมรู้ดีว่าผมไม่มีสิทธิ ผมเป็นคนท�าให้เธอเสียใจ ตอนนี้
สิ่งที่ท�าได้ คือ การแอบมองเธอมีความสุขกับคนที่ดีกว่า
แค่นั้นผมก็มีความสุขแล้ว
*******
มัฆวาน คำามี 105
