Page 103 - แง่มุมความรัก
P. 103
เลยก็ว่าได้ เขาเอื้อมมือขึ้นมาเช็ดน�้าตาให้ฉันเช่นเคย ฉันไม่รู้จะพูดค�าไหนให้
เขารู้สึกดีขึ้นได้บ้าง ฉันได้แต่พูดค�าว่า
‘ขอโทษ’ ซ�้าๆ อยู่อย่างนั้น กวินนิ่งไปพักหนึ่งแล้วหันมาพูดกับฉัน เขา
จับมือฉันทั้งสองข้างเอาไว้ก่อนจะพูดว่า…
“ผมดีใจที่คุณหนูของผมมีคนดีๆ เข้ามาดูแล ถึงแม้ว่าคนนั้นอาจจะ
ไม่ใช่ผมก็ตาม”
“ไปให้ได้นะ ฉันจะรอนาย” ฉันตะโกนบอกเขาแล้วเดินออกมาจาก
บ้านของน้าอ้อยทันที
ขบวนขับหมากเริ่มขับเคลื่อนเข้ามายังบ้านของฉัน ฉันรู้สึกตื่นเต้นปน
กับใจหาย ภาพของกวินมันก็มาวนเวียนอยู่ในหัวของฉัน มันยิ่งท�าให้ฉันรู้สึก
ผิดที่ท�ากับเขาแบบนั้น ฉันไม่รู้ว่าฉันตัดสินใจถูกหรือผิดที่ตกลงแต่งงานกับ
พี่เชนไป แต่ตลอดระยะเวลาที่ฉันอยู่อังกฤษพี่เชนก็ดูแลฉันเป็นอย่างดี
“วันนี้คุณหนูของผมสวยมากเลยนะครับ”
“ขอบใจนายมากนะ ที่มางานของฉัน” น�้าตาของฉันมันก็เริ่มไหลออกมา
“อย่าร้องสิครับคุณหนู วันนี้วันแต่งงานของคุณหนูนะครับ” น�้าเสียง
ทะเล้นดังออกมาจากปากของกวินอีกครั้ง
“ผมรักคุณหนูนะครับ...”ค�าพูดสุดท้ายของเขาที่ฝากแผลลึกเจ็บไว้กับ
หัวใจของฉัน นี่คงเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะได้ยินมันสินะ ฉันขอบคุณความรัก
ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของฉัน
‘บอดี้การ์ดสุดที่รักของฉัน’
*******
100 สานกล้าวรรณกรรม 4
