Page 98 - แง่มุมความรัก
P. 98
ค�าว่า ‘หมาจนตรอก’
“คุณหนูรักผมมั้ยครับ”
“รักสิ” ฉันตอบเขาไปด้วยความมั่นใจเกินร้อย
“ถ้าคุณหนูรักผม คุณหนูรอผมอีกนิดนะครับผมจะพิสูจน์ให้เสี่ยเห็น
ให้ได้ว่าผมรักคุณหนูมากแค่ไหน” เมื่อเขาพูดจบน�้าตาลูกผู้ชายไหลออกมาจาก
ตาของเขา ฉันรู้ว่าเขาก็เจ็บไปไม่ต่างกับฉัน ค�าพูดและการกระท�าของเขาท�าให้
ฉันยิ่งมั่นใจในตัวเขามากขึ้นและไม่อาจเปลี่ยนใจไปจากเขาได้
เช้าวันอังคารที่ถูกปกคลุมด้วยความเศร้า ชายชุดด�าเดินเข้ามาหาฉัน
พร้อมกับผู้ชายที่ฉันรักและเกลียดที่สุดคนนั้น ชายชุดด�าคนนั้นก็คือ ‘พี่เชน!’
ฉันส่งยิ้มให้เขาตามมารยาทของคนเคยรู้จักกัน จู่ๆกวินก็เดินเข้ามา แต่ดูเหมือน
ว่าทั้งพี่เชนและกวินจะไม่ลงรอยกันเท่าไหร่ ทั้งสองต่างจ้องหน้ากันราวกับโกรธ
กันมาเป็นสิบๆชาติ
“กวินวันนี้แกไม่ต้องไปส่งยัยรันนะวันนี้เชนเค้าจะไปส่งยัยรันเอง”
สิ้นเสียงของคุณพ่อทุกอย่างก็ดูเหมือนจะคลี่คลายลงแต่มันกลับท�าให้ฉันกลาย
เป็นคนที่ต้องหนักใจเอง ฉันจ�าใจขึ้นรถไปกับพี่เชนทั้งๆ ที่ใจฉันมันปฏิเสธพี่เชน
ไปตั้งแต่แรกแล้ว
เมื่อมาถึงมหาวิทยาลัยฉันรีบปลดเข็มขัดนิรภัยออก แล้วรีบเปิดประตู
วิ่งออกไปจากตรงนั้นทันที แต่จู่ๆ ก็มีอะไรบางอย่างมาดึงแขนฉันไว้ เป็นกวิน
นั่นเอง เขาดึงแขนฉันเเล้วพาฉันไปที่สระบัวของมหาลัย กวินค่อยๆ กุมมือฉัน
ขึ้นมาแล้วส่งสายตาอ้อนวอนให้ฉัน
“คุณหนูอย่าไปจากผมเลยนะครับ ผมอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีคุณหนู คุณหนู
อย่าเปลี่ยนใจไปจากผมนะครับ”
“นายเชื่อใจฉันสิ ฉันบอกนายแล้วไงว่าฉันจะรักนายคนเดียว” ทันที
ที่พูดจบเขาค่อยๆ โน้มตัวลงมาจูบหน้าผากฉันเบาๆ
หลังจากวันนั้นกวินก็ท�าให้ฉันเชื่อใจและมั่นใจในตัวมากขึ้น เขาท�าให้
ฉันรู้จักกับความรักว่ามันสวยงามขนาดไหน ความรักของฉันและเขาอาจ
อภิชญา แก้วมี 95
