Page 95 - แง่มุมความรัก
P. 95
กวินยกมือขึ้นมาปาดน�้าตาให้ฉัน แล้วค่อยๆ โน้มตัวฉันลงไปซบตรง
กลางอกของเขาอย่างช้าๆ
เสียงของบอดี้การ์ดหนุ่มดังแว่วเข้ามาพร้อมกับเขย่าร่างอันไร้เรี่ยวแรง
ของฉัน ฉันค่อยๆ ยกมือมาขยี้ตาทั้งสองข้างเบาๆ พร้อมกันนั้นรถเก๋งสีด�าขับ
เข้ามาจอดข้างๆ รถของฉัน ทันทีที่ประตูเปิดออกมันก็ท�าให้ฉันต้องวางมือจาก
ทุกสิ่ง ผู้หญิงผมสั้นสีทองได้เดินออกจากรถพร้อมกับคุณพ่อผู้ชายที่ฉันรักมาก
ที่สุด แล้วทั้งสองก็เดินขึ้นไปบนชั้นสองด้วยกัน และมันก็คงจะหนีไม่พ้นห้อง
นอนของคุณพ่อ
“ฉันควรจะโกรธและเกลียดคุณพ่อใช่ไหม? คิดไปก็เท่านั้นขนาด
สายตาของคุณพ่อยังไม่คิดที่จะมองฉัน นับประสาอะไรกับความรู้สึกของฉันล่ะ”
ฉันตะโกนออกมาจนสุดเสียงโดยลืมไปว่ากวินนั่งอยู่ข้างฉัน น�้าใสๆ ก็ไหลออก
มาอาบทั้งสองแก้มของฉันอีกครั้ง แต่มันกลับถูกผ้าเช็ดหน้าลายสก็อต
สีน�้าตาลเช็ดจนไม่เหลือแม้แต่หยดเดียว จะเหลือก็เพียงแต่คราบน�้าตาเท่านั้น
“นี่นาย” ฉันหันหน้าไปมองกวินที่ก�าลังยื่นมือมาซับน�้าตาให้ฉัน
“ไม่ว่าคุณหนูจะร้องไห้อีกกี่ครั้ง ให้ผมเป็นคนแรกที่ซับน�้าตาให้คุณหนู
นะครับ”
ตึก ตึก ตึก ตึก..เสียงฝีเท้าที่เร่งรีบก�าลังวิ่งลงมาจากบันได พร้อมกับ
ตะโกนเรียกบอดี้การ์ดคนโปรด
“เอะอะแต่เช้าเลยครับคุณหนู” บอดี้การ์ดร่างใหญ่เดินเข้ามาพร้อม
กับก้มลงจ้องมองหน้าฉัน
“มองท�าไม หน้าฉันมีไรหรอ”
“น่ารัก!” สิ้นเสียงหน้าฉันก็เริ่มแดงก�่าราวกับผลเชอร์รี่ที่ก�าลังสุกงอม
“เขินหรอครับคุณหนู” กวินขยับหน้าเข้ามาจ้องฉัน ระยะห่างระหว่าง
เราสองคนมันไม่ถึงสองเซน ฉันรีบผลักเขาออกทันทีขืนอยู่ต่อไปมีหวังหัวใจฉัน
มันคงเต้นผิดจังหวะแน่ๆ
ทันทีที่ล้อรถได้เริ่มเคลื่อนออกจากรั้วบ้าน กวินก็ไม่ปล่อยให้โอกาส
92 สานกล้าวรรณกรรม 4
