Page 97 - แง่มุมความรัก
P. 97
ท�าอะไรไม่ถูกอาจจะเป็นเพราะนี่เป็นรักแรกของฉัน..
“อื้มมมมมม” ฉันตอบตกลงคบกับเขาไปโดยไม่คิดอะไรทั้งนั้น
“ไอ้กวินมีแฟนแล้วโว้ยยยยยยยยยยย!” เขาตะโกนออกมาจน
สุดเสียง เขาค่อยๆดึงฉันเข้าไปกอดแล้วฝากรอยจูบไว้บนหน้าผากของฉัน
“ผมรักคุณหนูนะครับ” กวินกระซิบข้างหูของฉัน เขายิ่งกอดฉันแน่น
เข้าไปอีก แต่ดูเหมือนพระเจ้าจะมาร่วมแสดงความยินดีกับฉันด้วย สายลมเริ่ม
โชยมาพัดใบไม้ปลิว ดอกไม้ก็โบกพัดไปมาราวกับก�าลังเต้นระบ�า ฉันคิดว่าเรื่อง
แบบนี้มันอาจจะมีแต่ในโลกแห่งละคร จนตอนนี้ฉันก็ได้รู้เองแล้วว่าโลกแห่ง
ความเป็นจริงมันฟินกว่าโลกในละครตั้งเยอะ
“คุณพ่อจะท�าแบบนี้กับหนูไม่ได้นะคะ” ฉันตวาดเสียงใส่คุณพ่อที่
ก�าลังยืนกอดอกอยู่ริมสระน�้า คุณพ่อค่อยๆปล่อยมือลงแล้วหันมามองหน้า
“แล้วท�าไมฉันจะท�าไม่ได้ ก็ในเมื่อแกเป็นลูกของฉัน”
“แต่คุณพ่อไม่มีสิทธิ์มาท�าแบบนี้กับหนูแบบนี้!”
“แต่สิ่งที่ฉันท�าก็เพื่อตัวแกเองทั้งนั้น แล้วแกกับเจ้าเชนก็รู้จักกันมา
ตั้งแต่เล็ก อีกอย่างเชนมันก็เป็นคนดีมันก็เหมาะกับแกไม่ใช่หรอ” คุณพ่อเดิน
เข้ามาหาฉันแล้วเอื้อมมือมาจับไหล่ฉัน
“ถ้าแกไม่แต่งงานกับเจ้าเชนแกก็ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าพ่อ!”
“คุณพ่อให้หนูแต่งงานกับพี่เชนก็เพื่อตัวคุณพ่อเอง คุณพ่อไม่ได้ท�า
เพื่อหนู” ฉันสะบัดไหล่ออกจากมือคุณพ่อแล้วรีบวิ่งออกมา
จู่ๆ น�้าตาก็ไหลออกมาเป็นสาย ฉันไม่ได้รู้สึกดีใจเลยแม้แต่น้อย แต่
ฉันกลับเสียใจที่ฉันท�าอะไรไม่ได้เลย จึงตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร
หากวินฉันพูดด้วยร้องไห้ไปด้วยเหมือนกับคนไร้สติ ทันทีที่วางสายกวินก็รีบมา
หาฉันทันที เขาดึงฉันเข้าไปกอดไว้เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่เขาจะท�าได้
ฉันตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้กวินฟังทั้งหมด สีหน้าของเขามันบ่งบอกว่าตอนนี้
เขาเองก็เสียใจไม่ต่างอะไรกับฉันเลย ตอนนี้ทั้งฉันเละเขาก็คงไม่ต่างอะไรกับ
94 สานกล้าวรรณกรรม 4
