Page 21 - แง่มุมความรัก
P. 21
ของมันกลับดังยิ่งกว่าเสียงใดๆ หล่อนถามข้าว่ามาจากต่างถิ่นหรือ ไม่เคย
เห็นหน้ามาก่อน ข้าตอบว่าใช่ แล้วบทสนทนาของเราก็ค่อยขยายวงออกไป
ถึงเรื่องสัพเพเหระต่างๆ ข้าบอกหล่อนว่าข้าก�าลังจะย้ายมาอยู่ที่นี่ ท่าทาง
ของหล่อนดูตื่นเต้น แล้วหล่อนก็ช่วยแนะน�ารวมถึงเล่าเรื่องราวต่างๆ ภายใน
หมู่บ้านให้ข้าฟัง
“หลังจากวันนั้นข้าก็ไปกินกาแฟที่นั่นบ่อยครั้ง นานวันเข้าเรายิ่ง
สนิทกันมากขึ้น หล่อนบอกข้าว่าหล่อนชอบดอกกุหลาบ วันต่อๆ มาข้าจึงหา
ซื้อดอกกุหลาบมาให้ด้วย เมื่อเห็นดอกกุหลาบหล่อนจะยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่มี
เสน่ห์ที่สุดเท่าที่ข้าเคยเห็นมา สายใยบางอย่างถักทอขึ้นระหว่างเรา นานวัน
ก็ยิ่งเหนียวแน่น ข้ารู้สึกได้ถึงสายใยนั้น รู้สึกได้ว่ามันเชื่อมเราทั้งสองเข้าด้วย
กันจนขาดไม่ได้ คิดได้เช่นนั้น ข้าจึงขอหล่อนแต่งงาน วินาทีนั้นหัวใจข้าเต้น
ระทึกตูมตามเสียจนข้านึกว่ามันจะพุ่งทะลุอกออกมาเสียแล้ว น่าอัศจรรย์
พอมีความรักทุกสิ่งที่ท�าก็ดูน่าตื่นเต้นไปเสียหมด ตอนที่หล่อนตอบตกลง
ข้าดีใจเสียจนแทบจะอุ้มหล่อนวิ่งให้รอบหมู่บ้านแล้วป่าวประกาศบอกเขา
เสียให้ทั่วเสียเลย”
ตาเจียมหลับตาพริ้ม ภาพเหตุการณ์ในอดีตย้อนหวนปรากฏขึ้นเป็น
ฉากๆ
“ไอ้แหวนนั่นน่ะ ข้ามอบให้หล่อนในวันแต่งงาน ทองแท้เชียวนะ!
ข้าอุตส่าห์เก็บหอมรอมริบไว้เพื่อการณ์นี้โดยเฉพาะ ตรงกลางแหวนนั่นข้าสั่ง
ให้ช่างสลักรูปดอกกุหลาบที่หล่อนโปรดปรานไว้ด้วย”
เล่าถึงตรงนี้น�้าตาแกก็รื้นขึ้นมา ชายชรารีบยกมือขึ้นเช็ดพร้อมกับ
ส่งยิ้มให้ชายหนุ่มตรงหน้า ไอ้เจ๋งยิ้มตอบ มันไม่พูดอะไรสักค�า เนื่องจากอยาก
ให้ตาเจียมระบายสิ่งที่อยู่ในใจออกมา
“ที่โรงพยาบาล” แกพูดต่อ “ตอนใกล้สิ้นใจ หล่อนเรียกข้าเข้าไปหา
สภาพหล่อนในตอนนั้นดูซูบผอมไปมาก แต่รอยยิ้มยังเต็มเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์
ไม่เปลี่ยนแปลง หล่อนค่อยๆ ใช้แรงอันน้อยนิดถอดแหวนนั่นส่งให้ข้าพร้อมกับ
18 สานกล้าวรรณกรรม 4
