Page 19 - แง่มุมความรัก
P. 19
“สวัสดีไอ้เจ๋ง” แกตอบกลับอย่างคุ้นเคย แต่ใบหน้ากลับแฝงแวววิตก
“ตาเป็นอะไรหรือเปล่า” ไอ้เจ๋งถามด้วยความเป็นห่วง “ฉันเห็นสีหน้าของ
ตาดูแปลกๆ”
ตาเจียมส่ายศีรษะช้าๆ อย่างท้อแท้
“เอ็งนั่งลงก่อน เดี๋ยวข้าจะเล่าให้ฟัง”
ได้ยินดังนั้น ไอ้เจ๋งเดินไปสั่งโอเลี้ยงกับเถ้าแก่ แล้วกลับมานั่งเก้าอี้
ตรงหน้าชายชรา
“ตาเล่าได้หรือยังว่าเกิดอะไรขึ้น” มันถามขึ้นหลังจากที่เงียบกันไป
พักหนึ่ง ความวิตกกังวลฉายชัดขึ้นมาบนใบหน้าเหี่ยวย่น ปากชายชราเผยอ
เล็กน้อยราวกับก�าลังเลือกสรรถ้อยค�าที่จะกล่าว
“เมื่อคืนนี้ –” น�้าเสียงของแกสั่น “เมื่อคืนนี้บ้านข้าโดนโจรขึ้น”
ประโยคหลังพอหลุดจากปากท�าเอาไอ้เจ๋งตกตะลึงจนเกือบหงายหลัง
“แล...แล้วตาเป็นอะไรบ้างไหม” มันพูดตะกุกตะกัก คิ้วขมวดเข้าหากัน
“ไอ้โจรนั่นท�าร้ายอะไรตาหรือเปล่า”
ชายชราส่ายหน้า
“อย่างนั้นก็ดีแล้ว” มันว่าพลางถอนหายใจ “แล้วมันเอาอะไรไปบ้าง”
“เท่าที่ข้าตรวจดูก็พวกข้าวของทั้งหลายนั่นแหละ พวกสร้อยเอย
เงินเอย พระเครื่องเอย ทั้งหมดนี่ข้าไม่เสียดายหรอก เว้นเสียแต่–”
ค�าพูดของชายเฒ่าขาดหายไป สีหน้าของแกพลันหดหู่อย่างเห็นได้ชัด
“ยกเว้นอะไรหรือตา” ไอ้เจ๋งคะยั้นคะยอด้วยความอยากรู้ระคนเป็นห่วง
ตาเจียมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนตอบอย่างเนือยๆ
“มันเป็นแหวน..แหวนของยายสมร...”
ค�าพูดนี้สร้างความตกตะลึงให้กับไอ้เจ๋งยิ่งกว่าเก่า ชาวบ้านแถบนี้ต่างรู้
ดีว่ายายสมรเป็นคนรักของตาเจียม ทั้งสองครองคู่กันตั้งแต่ยังหนุ่มสาว
ยาวนานกว่าห้าสิบปี ความรักระหว่างทั้งคู่ลึกซึ้งเพียงใดไม่มีใครสามารถ
บรรยายเป็นค�าพูดได้ อนิจจา โรคร้ายได้พรากยายสมรจากไปเมื่อสามปีก่อน
16 สานกล้าวรรณกรรม 4
