Page 18 - แง่มุมความรัก
P. 18
แหวน
กัมปนาท ศรีเจริญพันธ์
แสงนวลสีส้มค่อยๆ ทาทาบท้องฟ้าสีมืดสนิท วงรัศมีของมันค่อย
กระจายกลืนกินหมดทั่วทั้งผืนฟ้า จากนั้นจึงค่อยปรับเปลี่ยนเฉดสี ท้องฟ้า
สีส้มกลายเป็นสีฟ้าสดใส ปุยเมฆขาวเริ่มปรากฏตัวชัดขึ้นแบ่งแยกจากท้องฟ้า
อย่างชัดเจน ไอหมอกจางๆลอยปกคลุมทั่วบริเวณ หยดน้ำบนใบไม้ใบหญ้า
สะท้อนแสงจากดวงอาทิตย์เบื้องบนเป็นประกายระยิบ
อากาศในเช้าวันนี้ค่อนข้างหนาว แต่ถึงกระนั้นตลาดแห่งนี้ก็ยัง
คราครั่งไปด้วยผู้คน บรรดาชาวบ้านยังคงออกมาจับจ่ายเลือกซื้อของกันดังเช่น
ที่เคยท�าเป็นปกติ
ไอ้เจ๋งเดินผ่านบรรดาผู้คนเหล่านี้ไปอย่างเฉื่อยชา อาการสะลึมสะลือ
จากการนอนไม่เพียงพอฉายบนใบหน้า อากาศแบบนี้ท�าให้มันไม่อยากออกแรง
สักเท่าไรแต่ถึงกระนั้นร่างอันสมส่วนกับวัยหนุ่มของมันก็สามารถเบี่ยงตัวหลบ
สิ่งกีดขวางเบื้องหน้าได้อย่างคล่องแคล่ว มันตรงไปยังร้านกาแฟ
เจ้าประจ�ากลางตลาด เพื่อหวังจะหาอะไรมาดับความง่วงงุนเสีย ใช้เวลา
ไม่นานมันก็มาถึง ที่นี่เป็นร้านกาแฟเล็กๆที่เปิดมายาวนาน แม้สภาพจะดูเก่า
ไปบ้างแต่ผู้คนก็นั่งกันแน่นขนัดเต็มร้าน เถ้าแก่เจ้าของร้านดูวุ่นกับการบริการ
บรรดาลูกค้าทั้งหลายเป็นพัลวัน ไอ้เจ๋งหยุดยืนอยู่หน้าร้าน สายตาสอดส่องหา
โต๊ะว่าง พลันเหลือบไปเห็นชายชราคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงบริเวณมุมด้านในสุด
ของร้าน
“อ้าว! สวัสดีตาเจียม” มันเดินเข้าไปทักทายอย่างสนิทสนม
เนื่องด้วยมันรู้จักชายชราผู้นี้มาตั้งแต่ยังตัวกระจ้อย อันที่จริงทุกคนในหมู่บ้าน
ต่างรู้จักตาเจียมเป็นอย่างดี ด้วยความเป็นคนเอื้ออารี ท�าให้แกเป็นที่เคารพรัก
ของทุกคน
กัมปนาท ศรีเจริญพันธ์ 15
