Page 102 - มนุษย์
P. 102

โรคระบาดไม่เคยพบมาก่อน หลังโรคร้ายผ่านพ้นไป ก็เกิดเหตุการณ์ประหลาดอย่าง

        หนึ่งแก่เผ่าพันธุ์มนุษย์ พืชพรรณและสัตว์ได้ปรับเปลี่ยนตัวเองโดยไม่ทราบสาเหตุ
        ท�าให้ร่างกายมนุษย์ไม่อาจรับเข้าไปได้  เมื่อกินเข้าไปก็จะถูกขับออกมาเสียสิ้น ทาง

        ศูนย์พันธุวิศวกรรมจึงดัดแปลงอาหารพันธุ์ใหม่ขึ้น ทว่ากลับเกิดเรื่องประหลาดเมื่อ
        มนุษย์เองที่เป็นฝ่ายปรับเปลี่ยนตนเองออกจากพวกมัน ร่างกายจะสร้างกลไกขับสิ่งที่
        กินเข้าไปออกมา คล้ายมันเป็นสิ่งต้องห้ามเป็นของแปลกปลอมที่จ�าต้องก�าจัดทิ้ง ทั้งที่

        ก่อนหน้าก็สามารถกินได้เป็นปกติ ไม่มีใครตอบค�าถามนี้ได้ และเมื่อขาดแคลนอาหาร
        ผู้คนก็ล้มตายกันมาก ทุกฝ่ายวิ่งวุ่นหัวหมุน พืชพรรณและสัตว์ดัดแปลงนับร้อยถูก

        ทดลองขึ้น แต่ไม่ว่าจะสร้างขึ้นมามากมายเท่าไร ทุกอย่างก็จะวนกลับมาเป็นแบบ
        เดิม... ดัดแปลง ถูกปฏิเสธ ดัดแปลงอีกครั้ง และถูกปฏิเสธอีกครั้ง วนเวียนไม่สิ้น
        ในเวลานั้นมนุษยชาติจึงเริ่มตระหนักถึงสัญญาณเตือน พวกเราก�าลังจะถูก ‘คัดทิ้ง’ ”

               หมอกถูกสั่งให้ออกมานั่งรอในห้องรับรองระหว่างที่ผู้มีอ�านาจเหล่านั้นหารือ
        กันเกี่ยวกับข้อเสนอของเขา หมอกเป็นชายหนุ่มอายุเพียงยี่สิบสองปี เป็น

        นักพันธุวิศวกรรมที่เข้ามาท�างานได้เพียงไม่กี่ปี เขาเพิ่งเรียนจบเมื่ออายุยี่สิบปี ซึ่งถือว่า
        ช้ามากในปัจจุบันเพราะโรคระบาดที่คร่าชีวิตคนไปเกือบหมด ประชากรในอาชีพ
        ต่างๆ จึงขาดแคลน สภาปกครองในสมัยนั้นจึงให้ลดระยะเวลาในการเรียน และเพิ่ม

        อายุเกษียณ ในเวลานี้ คนอายุสิบห้าสิบหกก็เรียนจบและเข้าท�างานกันแล้ว ไม่มีใคร
        สนใจเรื่องวุฒิภาวะ เขาสนใจเพียงจ�านวนแรงงานที่เพิ่มขึ้น ในขณะที่ผู้สูงอายุจะ

        เกษียณได้ก็ต้องล่วงเข้าเก้าสิบปี แต่ด้วยเทคโนโลยีทางการแพทย์ที่ก้าวหน้า คนเหล่า
        นั้นยังสามารถใช้ชีวิตบั้นปลายอีกยี่สิบถึงสามสิบปีได้อย่างสบาย
               พลันสายตาดูแคลนของศาสตราจารย์ผู้หนึ่งยามที่หมอกก้าวขึ้นไปยืนบน

        ยกพื้นในห้องประชุมก็ปรากฏขึ้นในหัว เขารู้จักศาสตราจารย์ผู้นั้นดี ใครๆ ก็รู้จัก ท่าน
        เป็นหนึ่งในประชากรจ�านวนน้อยซึ่งรอดชีวิตมาจากโรคระบาด... ศาสตราจารย์

        ชาร์ลส์ ผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านพันธุวิศวกรรม ได้รับการแต่งตั้งเป็นศจ.ตั้งแต่อายุยัง
        น้อยมาก นักตัดต่อยีนมือดีที่สุดเท่าที่จะหาได้ในเวลานี้ ทั้งยังเป็นหัวหน้าและอาจารย์
        ของเขา หมอกขยับยิ้ม เมื่อนึกถึงวินาทีที่ความดูถูกดูแคลนในดวงตาคู่ชรานั้นแปร

        เปลี่ยนเป็นความตกตะลึง ยามเขาเอ่ยเสนอความคิดออกไปเมื่อครู่  นั่นเป็นครั้งแรกที่


                                                            รินรดา  คงวิบูลย์กิจ   99
   97   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107