Page 105 - มนุษย์
P. 105
ศจ. ขยับแว่นกรอบเหลี่ยมเพื่อให้มองคนตรงหน้าได้ถนัดขึ้น
“นั่นเป็นความคิดของคุณหรือ”
“ครับ?” หมอกเลิกคิ้ว
“เรื่องที่คุณเสนอในที่ประชุม” ชายชรากล่าวซ�้า น�้าเสียงราบเรียบ ทว่าแฝง
ความคาดคั้น “เรื่องการดัดแปลงพันธุกรรมมนุษย์”
หมอกลังเลไปครู่ หากตอบว่าใช่ก็เป็นการโกหก แต่หากบอกความจริงไป
คงไม่พ้นโดนดูแคลนเสียดสีอีกแน่ เขากัดริมฝีปากอย่างครุ่นคิด ก่อนตัดสินใจบอก
ความจริง
“ผมได้ความคิดมาจากบันทึกการประชุมเมื่อราวสามสิบปีก่อนครับ มีใคร
บางคนเสนอเอาไว้” ศจ.ชาร์ลส์ มองเขานิ่งหลายอึดใจ
“งั้นคุณก็คงรู้ว่ามันเป็นความคิดเห็นที่ถูกคัดค้านไปแทบจะทันที แล้วท�าไม
จึงเสนอขึ้นมาอีกครั้งเล่า” คราวนี้เป็นหมอกเองที่เป็นฝ่ายประหลาดใจ
“อาจารย์ก็ทราบหรือครับ”
สีหน้าของศาสตราจารย์ยังคงราบเรียบ ขณะเอ่ยประโยคต่อมาที่ท�าให้หมอก
ถึงกับอ้าปากค้าง
“ผมรู้ดีทีเดียว เพราะผมอยู่ในการประชุมครั้งนั้นด้วย ถ้าจะพูดให้ชัดเจนก็
คือผมนี่แหละเป็นผู้เสนอความคิดนี้”
อึดใจแรก หมอกตกใจมาก แต่เมื่อคิดดูดีๆ ก็พบว่าไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
สามสิบปีก่อน ศจ.คงอายุพอๆ กับเขาในเวลานี้ แต่แน่นอนว่าความน่าเชื่อถือ
ต่างกันราวฟ้ากับเหว เขาได้ยินชื่อเสียงของ ศจ.ผู้นี้มานาน ท่านได้รับการขนานนามว่า
เป็นอัจฉริยะตั้งแต่สมัยเรียน ฝีมือการท�าพันธุวิศวกรรมของท่านยอดเยี่ยมอย่างหาตัว
จับได้ยาก
ครั้นแล้วหมอกก็แค่ยิ้มในใจ... และก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่วันนี้เขาจะถูกปฏิเสธ
ก็ขนาด ‘อัจฉริยะ’ เป็นคนเสนอยังถูกค้านในทันทีเลยนี่
“แล้วคุณรู้หรือไม่ว่าท�าไมตอนนั้นความคิดนี้จึงถูกคัดค้านจนตกไป” ศจ.ถาม
“เพราะขัดกับบัญญัติจริยธรรมนักวิจัยหรือครับ” หมอกตอบไปตามความคิด
แรกที่โผล่ขึ้นมาในหัว
102 สานกล้าวรรณกรรม 3
