Page 101 - มนุษย์
P. 101
ท่านอธิการบดีองค์การวิทยาศาสตร์ขยับแว่นเล็กน้อย “คุณก�าลังต้องการสื่อ
อะไร”
“ท่านทั้งหลายครับ ผมเชื่อว่าทุกท่านในที่นี้คงเคยได้ยินประโยคอมตะของ
ชาร์ลส์ ดาร์วิน นักวิทยาศาสตร์แห่งโลกยุคโบราณผู้โด่งดังจากการคิดค้นทฤษฎี
วิวัฒนาการ แม้ว่าในปัจจุบัน ทฤษฎีของดาร์วิน จะไม่เป็นที่ยอมรับเสียแล้ว แต่เรา
ต้องยอมรับว่ามีหลายส่วนในทฤษฎีนั้นที่เป็นความจริง เผ่าพันธุ์ที่เหมาะสมกับ
ธรรมชาติจะอยู่รอด หากไม่เหมาะสมก็จะถูก ‘คัดทิ้ง’ ที่ผ่านมามนุษย์เราคอยแต่จะ
ปรับเปลี่ยนธรรมชาติเข้าหาตัว ดัดแปลงสิ่งมีชีวิตต่างๆ ให้เกิดประโยชน์แก่เผ่าพันธุ์
ตน แต่ในเวลานี้ธรรมชาติก�าลังส่งสัญญาณเตือนมาแล้วว่า ต่อให้เราดัดแปลงมากมาย
เท่าไรก็ไร้ประโยชน์ ดังนั้น บางที... ผมคิดว่าถึงเวลาที่มนุษย์จะต้องปรับเปลี่ยน
‘ตนเอง’ ครับ”
“นี่คุณก�าลังพูดถึง...” สมาชิกสภาคนหนึ่งพึมพ�า
หมอกกวาดสายตาไปตามใบหน้าที่แสดงอารมณ์หลากหลายของคนระดับสูง
ตรงหน้า พอใจยิ่งนักเมื่อพบว่าสิ่งหนึ่งที่ปรากฏบนทุกใบหน้าคือความสนใจใคร่รู้และ
เปี่ยมสงสัย
“ผมก�าลังพูดถึงการปรับโครงสร้างมนุษย์ในระดับยีน หรือพูดง่ายๆ ก็คือการ
ดัดแปลงพันธุกรรมมนุษย์ นั่นเองครับ หลายร้อยปีก่อน ทะเลทรายได้กลืนกินดาว
เคราะห์สีน�้าเงินดวงนี้ ไม่มีใครระบุได้แน่ชัดว่า สาเหตุอันแท้จริงแห่งการรุกคืบอย่าง
รวดเร็วของผืนทรายคือสิ่งใด บางทีอาจเพราะการกัดกินธรรมชาติอย่างช้าๆ
มายาวนานของมนุษย์ หรือบางทีอาจเพราะสงครามนิวเคลียร์ที่ถูกก่อขึ้นและ
ท�าลายล้างทุกสิ่งใดพริบตา มนุษย์ก็ต้องประสบปัญหามากมาย เขาไม่มีน�้า ไม่มี
อาหาร ไม่มีสิ่งใดเลย นอกเสียจากภูมิความรู้ซึ่งบรรพบุรุษหลงเหลือไว้ให้ ด้วยความรู้
และเทคโนโลยีทั้งหมดทั้งมวลซึ่งหลงเหลืออยู่ มนุษย์จึงดิ้นรนหาหนทางด�ารงเผ่าพันธุ์
ต่อไปได้ ในที่สุด เขาสร้างน�้าจากอากาศ เขาใช้ข้อมูลจีโนมดัดแปลงอาหารจากของที่มี
อยู่ เมื่อพืชที่กินได้เพาะปลูกไม่ได้ เขาก็ตัดต่อยีนมันสู่พืชที่ปลูกได้ เมื่อสัตว์อันเป็น
อาหารและใช้แรงงานทนสภาพแวดล้อมไม่ได้ เขาก็ถ่ายยีนที่ทนทานแก่มัน กระทั่งราว
สามสิบปีก่อน ธรรมชาติก็กลับมาทวงคืนจากมนุษย์อีกครั้ง มันเริ่มมาจาก
98 สานกล้าวรรณกรรม 3
