Page 96 - มนุษย์
P. 96
“ตอบได้มั้ย” ฉันถามพร้อมกับร่างกายของแพตตี้ที่หย่อนต�่าลงทุกทีด้วย
“ตอบได้ microcystis เป็นสาหร่ายสีเขียวแกมน�้าเงิน บางชนิดสามารถสร้าง
สารพิษที่ท�าให้น�้าเน่าเสียและเป็นอันตรายต่อตับได้” แพตตี้ตอบได้พร้อมกับแสยะยิ้ม
ให้กับความโง่ของนารา ฉันตกใจมากที่เธอสามารถตอบได้ เราโง่จริงๆหรอ ไม่นะ ไม่
เสียงของแต่ละคนดังขึ้นในหัวของฉัน เธอนี่มันโง่จริงๆ เลยเนาะนารา เธอมันโง่นารา
โง่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“ไปตายซะ!!!!” ฉันพูดกับแพตตี้หร้อมกับปล่อยโซ่ออกท�าให้ร่างของเธอ
ตกลงไปในบ่อเลี้ยงปลา เธอดิ้นทุรนทุรายในน�้ามือและขาถูกมัดไว้ท�าให้ว่ายน�้าไม่ได้
ร่างกายของเธอก็เริ่มจมหายไปกับน�้าและนอนแน่นิ่งที่ก้นบ่อในที่สุด แต่ทันใดนั้นเอง
ครูสมหญิงก็มาเจอฉันกับแพตตี้ที่ก�าลังจะตายเข้า
“พวกเธอท�าอะไรกันน่ะ” ครูสมหญิงถามฉันด้วยความตกใจ ร่างกายของฉัน
ที่ฉันไม่สามารถควบคุมได้แล้วตอนนี้ตอบครูสมหญิงไปว่า
“หนูเปล่านะคะครู หนูไม่ได้ท�า ครูอย่าบอกใครนะคะ อย่าแจ้งต�ารวจนะคะ
หนูยังอยากมีอนาคตที่ดี ปล่อยหนูไปเถอะนะคะ” ฉันอ้อนวอนครูสมหญิง
“เธอท�าแบบนี้ไปเพื่ออะไรล่ะ นารา” ครูสมหญิงถามกลับ หนูแค่อยากมีชีวิต
ที่ปกติเหมือนกับคนอื่นๆค่ะ หนูอยากเป็นคนฉลาด อยากเป็นที่รักของเพื่อนๆ แต่ฉัน
ตอบได้แค่ในใจเนื่องจากระบบประสาทของฉันไม่สามารถควบคุมได้อีกต่อไป ฉันจึง
เงียบไม่ยอมตอบ ครูสมหญิงจึงพูดต่อว่า
“ครูจะปล่อยเธอไปนะ แล้วครูจะไม่บอกใคร” ครูสมหญิงหันหลังเตรียมจะ
เดินออกมาจากห้องเลี้ยงปลา ทันใดนั้นเอง ร่างกายของฉันที่มีอะดรีนาลีนหลั่งออกมา
จ�านวนมากและฉันก็ไม่สามารถควบคุมมันได้ ฉันถือมืดจะวิ่งเข้ามาแทงครูสมหญิง แต่จู่ๆ
นัทก็โผล่มาแล้วก็น�ามีดมาปาดคอของฉัน ฉันร้องด้วยความเจ็บปวด เลือดได้ไหลอาบ
เสื้อของฉัน จากเสื้อนักเรียนสีขาวกลายเป็นสีแดง ฉันหลับตาแล้วคนสุดท้ายที่ฉันเห็น
หน้าก็คือนัท เธอท�าถูกละล่ะที่ฆ่าเรา ขอบคุณนะ
พ่อกับแม่คะ หนูขอโทษที่ท�าให้พ่อกับแม่ภูมิใจไม่ได้ หนูขอโทษที่ท�าอะไรโดย
ไม่คิด หนูรักพ่อกับแม่มากนะคะ และแล้วฉันก็หมดลมหายใจในที่สุด
“ขอบคุณมากนะลูก” ครูสมหญิงพูดกับนัท
อภิตะวัน อัตถวิบูลย์ 93
