Page 109 - มนุษย์
P. 109
“ผมคิดว่าเราคุยกันมามากพอแล้ว” อยู่ๆ ศาสตราจารย์ก็เอ่ยตัดบท
หมอกขยับตัว คิดจะลุกท�าความเคารพและกล่าวลา ทันใดนั้น ศจ.ชาร์ลส์ ก็
เอ่ยประโยคต่อมา ซึ่งท�าให้เขาชะงักค้างและตะลึง
“ผมต้องการให้คุณรีบเริ่มงานของคุณทันที” น�้าเสียงของ ศจ.แผ่วเบาไม่ต่าง
กับการกระซิบ “ผมอนุญาต ให้คุณเอาบัตรของผมเข้าไปในคลังจีโนม แต่ใครจะรู้เรื่อง
ไม่ได้เด็ดขาด”
หมอกอ้าปากค้าง “อาจารย์... อาจารย์ก�าลังหมายถึง...”
“งานวิจัยนี้ผมอนุญาตเอง ไม่ว่าจะท่านอธิการบดีหรือผู้อ�านวยการต่างไม่รู้
เรื่องนี้ ผมขอให้คุณเก็บมันเป็นความลับด้วย หากมีใครรู้ขึ้นมาเราทั้งคู่จะเกิดปัญหา”
หมอกคิดว่าตนเองก�าลังฝันอยู่ ขณะที่ ศจ.ยังคงกล่าวต่อไป
“และข้อส�าคัญที่สุดเมื่อคุณคัดเลือกยีนที่เหมาะสมเรียบร้อยแล้วให้ส่ง
แบบแผน การตัดต่อพันธุกรรมให้ผมพิจารณาก่อน จึงจะท�าการทดลองขึ้นต่อไปได้
เข้าใจหรือไม่” หางเสียงของ ศจ.เข้มขึ้น กระตุ้นหมอกให้หายตกตะลึง
“ค...ครับ” เขาละล�่าละลัก
“แต่อาจารย์ครับ... อาจารย์เพิ่งบอกผมว่าการทดลองนี้ ไม่ควรมีเพราะอาจ
เกิดสายพันธุ์ใหม่...” สายตาที่แข็งกร้าวเป็นนิจของ ศจ.ชาร์ลส์ อ่อนลง
“บางที... ทางเลือกของเราก็มีไม่มากและพวกเราก็เหนื่อยหน่ายกับ
การกระท�าอันไร้ประโยชน์ซ�้าแล้วซ�้าเล่า นี่เป็นหนทางที่ดีที่สุดที่มนุษยชาติจะมีได้”
ครั้นแล้ว... ท่ามกลางความประหลาดใจของหมอก ศจ.ชาร์ลส์ ส่งยิ้มให้เขา ยิ้มอ่อนโยน
อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
“และบางที เราอาจกังวลมากไป... มีโอกาสเกิดสายพันธุ์ใหม่ ก็แปลว่ามี
โอกาสที่จะไม่เกิดเหมือนกันไม่ใช่หรือ”
“ผมจะพยายามครับ ผมจะท�าให้ดีที่สุดเพื่อจะหาหนทางที่จะรักษาทั้ง
เผ่าพันธุ์ ‘มนุษย์’ และสายพันธุ์ของเราไว้ครับ” หมอกตอบรับอย่างหนักแน่น
ศจ.พยักหน้าอย่างพอใจ
“คุณรู้ใช่ไหมว่าหากพลาด นั่นหมายถึงจุดจบของเราทั้งคู่”
“ผมจะไม่ท�าพลาดเป็นอันขาด” หมอกกล่าวอย่างมั่นคง ในใจลึกๆ รู้สึกยินดี
106 สานกล้าวรรณกรรม 3
