Page 111 - มนุษย์
P. 111
เคร่งขรึมในห้องประชุมลิบลับ
“คุณหมอกใช่ไหม”
“ครับ” หมอกรับค�าแผ่วเบา นึกหวั่นใจว่าเหตุใดท่านอธิการจึงต้องจ�าเขาได้
แต่ท่านดูไม่ถือสากับสิ่งที่เกิดขึ้น “มาพบศจ.ชาร์ลส์ งั้นหรือ” ท่านอธิการ
ถามอย่างชวนคุย
“ครับ” หมอกที่ยังคงมีเรื่องให้ครุ่นคิด นึกค�าตอบใดๆ ไม่ออกอีกแล้ว
“ที่คุณพูดไปในที่ประชุมวันนี้น่าสนใจมากทีเดียว” ชายชราเปลี่ยนเรื่องด้วย
ท่าทางสบายๆ
“ขอบคุณครับ”
“แต่คุณรู้ไหม เรื่องบางเรื่อง เราก็ไม่ควรไปแตะต้องมัน” อยู่ๆ น�้าเสียงของ
ท่านอธิการบดีก็เปลี่ยนไป เคร่งขรึมและแฝงแววตาบางอย่าง... คล้ายการออกค�าสั่ง
“เรื่องนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น หวังว่าคุณคงเข้าใจที่ผมพูดนะ คุณหมอก”
หมอกคิดว่าอีกฝ่ายคงหมายถึงเรื่องที่ต้องทดลองกับมนุษย์
“ผมเข้าใจครับ”
ท่านอธิการยิ้มอย่างใจดี “ผมดีใจที่คุณคิดได้อย่างนี้ เอาละ คุณมีงานใช่ไหม
วันนี้ งั้นก็ไปเถอะนะ” หมอกจึงกล่าวขอตัว เขาแสดงความเคารพอีกฝ่ายตาม
ธรรมเนียมก่อนจะหันหลังเดินจากมา
…โดยไม่รู้เลยว่าถูกจ้องมองอยู่ทุกฝีก้าว
หมอกใช้เวลาหลายสัปดาห์จากนั้นขลุกตัวอยู่ในคลังจีโนม
คลังจีโนม คืออาคารขนาดใหญ่ที่เก็บรวบรวมจีโนมของสิ่งมีชีวิตทุกชนิดก่อน
การล่มสลายเอาไว้เป็นคลังข้อมูลซึ่งนักพันธุวิศวกรรม ดึงไปใช้ในการดัดแปลง
สิ่งมีชีวิตแต่ละครั้ง อย่างไรก็ดี น้อยคนนักที่จะได้รับอนุญาตให้เข้ามายังสถานที่นี้ได้ถึง
เวลาเริ่มงานของเขาเสียที... วันแรกที่ย่างท้าวเข้ามา นักวิทยาศาสตร์หนุ่ม อดตื่นตา
ตื่นใจไม่ได้ ภายในคลังจีโนมเป็นโถงกว้างใหญ่ เพดานสูง ไร้การตกแต่ง ทว่าอัดแน่น
ด้วยตู้โลหะสูงจรดเพดานนับร้อย ตู้เหล่านั้นถูกจัดแยกเป็นหมวดหมู่ ส�าหรับจัดเก็บ
‘ตลับ’ บรรจุสารพันธุกรรม
108 สานกล้าวรรณกรรม 3
