Page 112 - มนุษย์
P. 112

หลายปีก่อนการกลืนกินของทะเลทราย นักวิทยาศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งโลก

        โบราณผู้หนึ่ง ได้รวบรวมจีโนมของสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่มีในโลกขณะนั้น เขาสกัดสาร
        พันธุกรรมออกมาจากเซลล์ต้นแบบและบรรจุไว้ในสารรักษาสภาพ ขณะเดียวกันก็

        ท�าการศึกษารหัสพันธุกรรมและจีโนมบันทึกไว้ในชิพ ทั้งสองอย่างนี้ถูกบรรจุเอาไว้
        ด้วยกันในกล่องโลหะขนาดเท่าฝ่ามือซึ่งเรียกกันว่า ‘ตลับ’ จ�าแนกไปตามแต่ละชนิด
        แบ่งแยกตามความใกล้ชิดทางสายวิวัฒนาการ ไล่เรื่อยจากอาณาจักรย่อยเป็นไฟลัม

        เป็นชั้น กระทั่งถึงซับไทป์ ซึ่งเป็นส่วนย่อยของสปีชีส์อีกที หมอกได้เห็นตลับอัน
        มหาศาลเช่นนี้ ก็ต้องตกตะลึงไม่น้อย แม้จะเคยได้ยินว่าก่อนการกลืนกินของทะเล

        ทราย โลกใบนี้มีสิ่งมีชีวิตมากมายกว่าเวลานี้นัก เขาก็ไม่คิดมาก่อนเลยว่ามันจะ
        มากมายได้เพียงนี้
               ยิ่งเมื่อเทียบกับเวลานี้ ซึ่งคงเหลือเพียงสิ่งมีชีวิตพิสดารไม่กี่ชนิด...


               3  สัปดาห์ต่อมา

               หมอกก็คัดเลือกลักษณะที่ต้องการได้มากพอ ต่อไปคือศึกษายีนของมนุษย์
        เพื่อหาต�าแหน่งที่จะตัดต่อยีนเข้าไป  หมอกยิ้มกับตัวเอง ทุกอย่างก�าลังไปได้อย่างราบรื่น
        การศึกษายีนมนุษย์ไม่น่าใช้เวลานาน จากนั้นก็ร่างแบบแผนส่งให้ ศจ.ตรวจสอบ

        ทุกอย่างก�าลังไปได้สวย และไม่มีใครรู้เรื่องที่พวกเขาลักลอบวิจัยเรื่องนี้ด้วยในตอนนั้น
        เองที่ชายหนุ่มเกิดนึกสนุกคิดอยากลองย้อนดูจีโนมของมนุษย์ย้อนไปในอดีต

        เสียหน่อย กาลเวลาผ่านมาหลายร้อยปีนับแต่การรวบรวมจีโนมครั้งแรก ต่อให้มนุษย์
        ยังคงเป็นมนุษย์... เผ่าพันธุ์หนึ่งเดียวที่ไม่ถูกดัดแปลงด้วยน�้ามือมนุษย์ แต่
        สภาพแวดล้อมที่พลิกผันก็น่าจะสร้างความแตกต่างอะไรให้แก่ยีนบ้าง โดยไม่รู้เลย

        ว่าการกระท�านั้นจะท�าให้เขาต้องล่วงรู้ความลับที่ไม่ควรรู้บางอย่างเข้า
               หมอกเปิดระบบข้อมูล กดเข้าไปในส่วนที่เก็บจีโนมมนุษย์ กรอกรหัสผ่านจาก

        บัตรศาสตราจารย์เข้าไปในตอนนั้นเองที่ชายหนุ่มพบความผิดปกติ
               ว่างเปล่า...
               ข้อมูลที่บันทึกไว้มีเพียงข้อมูลในช่วงสามสิบปีที่ผ่านมาเท่านั้น ข้อมูลในช่วง

        เวลาก่อนหน้านั้นกลับไม่มีการบันทึกใด ๆ เลยเป็นไปได้อย่างไร


                                                           รินรดา  คงวิบูลย์กิจ   109
   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117