Page 113 - มนุษย์
P. 113

ราวกับถูกใครบางคนลบออกไป แต่ใคร และท�าไปท�าไมกัน

               วันรุ่งขึ้น สิ่งแรกที่หมอกท�าคือไปพบ ศจ.ชาร์ลส์ แต่เขาไปถึงเพียงหน้าห้อง
        ของ ศจ.เท่านั้น ก่อนจะได้รับข่าวร้ายอันน่าตกตะลึง

               “ท่าน ศจ.เสียชีวิตแล้วค่ะ” เลขานุการสาวหน้าห้องบอกด้วยดวงตาแดงก�่า
               หมอกพูดอะไรไม่ออก นอกจากค�าพูดที่แทบไม่ปะติดปะต่อว่า
               “แต่...ไม่...เป็นไปได้อย่างไร”

               “อุบัติเหตุรถยนต์ค่ะ ท่านเพิ่งเสียชีวิตเมื่อวานนี้เอง” เลขาสาวเอ่ยเสียงสั่น
               เขามาช้าไปเพียงก้าวเดียว หมอกขบฟันอย่างนึกเจ็บใจ วูบหนึ่ง เขาคิดว่า

        เรื่องราวหมดนี้ต้องมีความเกี่ยวข้องกันเป็นแน่
               เรื่องงานวิจัยลับของเขา ข้อมูลจีโนมที่หายไป และการตายอย่างกะทันหัน
        ของศาสตราจารย์ชาร์ลส์ ในตอนนั้นเอง เลขาสาวก็ยื่นบางสิ่งให้เขา หล่อนยัดมันใส่

        มือเขาอย่างรวดเร็ว ก่อนกระซิบแผ่วเบาด้วยท่าทีราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
               “เมื่อวาน...ท่าน ศจ.เอาสิ่งนี้ให้ดิฉัน บอกว่าหากคุณมาให้มอบมันให้คุณโดย

        ไม่ให้ใครรู้” หล่อนนิ่งไปครู่ “ท่านบอกว่าเมื่อคุณเห็นมัน คุณจะเข้าใจเรื่องทั้งหมดเอง”
               “ขอบคุณครับ” หมอกตอบรับด้วยเสียงเบาไม่ต่างกัน พลางเก็บของสิ่งนั้นใส่
        กระเป๋าโดยไม่มอง รู้จากเพียงสัมผัสว่าเป็นวัตถุแบนขนาดประมาณฝ่ามือ เลขาสาว

        พยักหน้า ก่อนจะขอตัวและเดินจากไป หมอกเองเมื่อหมดธุระที่นี่ จึงตัดสินใจกลับไป
        ยังที่ท�างานของตน

               วัตถุที่ศาสตราจารย์ชาร์ลส์ ทิ้งไว้ให้เขาคือแผ่นบันทึกข้อมูลรุ่นเก่า ซึ่งมีชื่อ
        ของท่านเขียนเอาไว้ ทันทีที่กลับมาถึงที่พัก ชายหนุ่มก็สอดมันเข้าไปในเครื่องรับของ
        คอมพิวเตอร์และเปิดดูทันที  ไฟล์ส่วนใหญ่เป็นข้อมูลงานที่ศาสตราจารย์เคยท�ามา มี

        บันทึกการประชุมและเอกสารอ้างอิงบ้าง หมอกเลื่อนดูไปเรื่อย ๆ คงมีอะไรสักอย่าง
        ในนี้ที่ศาสตราจารย์ต้องการให้เขารับรู้  ครั้นแล้วเขาก็ชะงักเมื่อพบไฟล์ข้อมูลหนึ่ง

               ‘จีโนมมนุษย์’
               หัวใจเต้นรุนแรงอยู่ในอก มือของเขาสั่นขณะกดเปิดไฟล์ดังกล่าว
               ทันทีที่เปิดเข้าไป ข้อมูลจีโนมมนุษย์ก็เรียงรายเต็มหน้าจอ เป็นข้อมูลจีโนมนับ

        แต่อดีตก่อนการล่มสลายกระทั่งถึงราวสามสิบปีก่อน


        110   สานกล้าวรรณกรรม 3
   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118