Page 76 - คู่มือการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนากระบวนการสอบสวนคดีเด็กและเยาวชน

ิ
็
ิ
์
ั
โครงการวจัยการพัฒนากระบวนการจดการและวิเคราะห์วัตถุพยานทางนิตวิทยาศาสตรในคดีเดกและเยาวชน
เพราะอาจร่วงหล่นในบ้าน หรือติดไปกับตัวผู้ข่มขืน เสื้อเปื้อนดินโคลนลักษณะใด
มีใบไม้หรือสิ่งอื่นใดติดมากับเสื้อผ้าหรือไม่ ซึ่งอาจใช้ยืนยันสถานที่เกิดเหตุได้
2) การเก็บวัตถุพยานหรือพยานหลักฐานจากผู้เสียหายควรต้องระบุด้วย

ว่าคราบที่ส่งนั้นเป็นคราบที่เก็บมาจากส่วนใดของร่างกาย เช่น คราบหมายเลข 1
เก็บโดยใช้สำลีชุบน้ำกลั่นเช็ดจากต้นขาด้านใน คราบหมายเลข 2 เช็ดจากหน้าท้อง
บริเวณสะดือ เป็นต้น

3) การตรวจอวัยวะสืบพันธ์ แพทย์จะต้องสังเกตตั้งแต่ขนหัวเหน่าว่า
มีขนของผู้ข่มขืนปนเปื้อนอยู่ด้วยหรือไม่ บันทึกบาดแผลต่าง ๆ ตั้งแต่หน้าขา บริเวณรอบ
อวัยวะเพศ ทั้งบาดแผลถลอก ช้ำ และฉีกขาดว่าเป็นที่ตำแหน่งใด การใช้เครื่องมือสอดเข้า

ช่องคลอดต้องไม่ใช้สารหล่อลื่นหรือน้ำยาต่าง ๆ การไม่ปรากฏบาดแผลที่อวัยวะสืบพันธ์
ไม่ได้หมายความว่าไม่มีการข่มขืน
4) การตรวจหาตัวอสุจิในผู้เสียหาย พบว่า ส่วนใหญ่จะตรวจพบตัวอสุจิ

ที่มีชีวิตได้ประมาณภายใน 6 ชั่วโมงหลังการข่มขืน และบางกรณีอาจมีโอกาสพบได้ภายใน
12 ชั่วโมง หรืออาจพบได้ถึง 24 ชั่วโมง ในกรณีที่ตรวจโดยการเก็บจากคอมดลูก ส่วนกรณี
ตัวอสุจิที่ตายแล้วอาจพบได้ ภายใน 24 ชั่วโมง ซึ่งบางกรณีอาจพบได้ ภายใน 2-3 วัน
แต่จะพบในจำนวนน้อย ฉะนั้นการตรวจพบว่ามีตัวอสุจิที่ไม่เคลื่อนไหว ควรเชื่อว่าเกิด

จากการรวมเพศภายใน 1 หรือ 2 วัน
ตามรายงานจากต่างประเทศ พบเฉพาะส่วนหัวของตัวอสุจิ

(อสุจิที่สลายตัวแล้ว) ได้นานถึงภายใน 6 วันและสามารถตรวจพบตัวอสุจิจากคอมดลูก
นานถึง 7 วันหลังการข่มขืนการตรวจตัวอสุจิจากทวารหนักและช่องปากพบได้ยากกว่า
และภายในเวลาที่สั้นกว่าด้วย

การส่งผ่านหลักฐานในการตรวจไปห้องปฏิบัติการ ต้องมีบันทึกการรับส่ง
เพื่อยืนยันว่าไม่มีการปลอมแปลงหลักฐาน

จากนั้นจึงให้การรักษาบาดแผล และแนะนำวิธีการป้องกันกาตั้งครรภ์
การป้องกันการติดเชื้อกามโรค และรักษาสภาพจิตใจ

คู่มือการจัดการความรู้เพื่อพัฒนากระบวนการสอบสวนคดีเด็กและเยาวชน 75