Page 102 - หนังสือเรียน ภาษาไทย พท.21001

102 | ห น า

ขอความที่ตองการใหทราบ
.................................................................................................................................................................

.................................................................................................................................................................

........................

แจงความ ณ วันที่....................................................

ลงชื่อ........................................................

พิมพชื่อเต็ม
(ตําแหนง)

มารยาทในการเขียน

1. ความรับผิดชอบ ไมวาจะเกิดผลดีหรือผลเสีย รวมทั้งขอบกพรองตางๆ ถือเปนมารยาทที่
สําคัญที่สุด

2. การตรวจสอบความถูกตองเพื่อใหผูอานไดอานงานเขียนที่ถูกตอง

3. การอางอิงแหลงขอมูล เพื่อใหเกียรติแกเจาของความคิดที่อางถึง
4. ความเที่ยงธรรม ตองคํานึงถึงเหตุมากกวาความรูสึกสวนตน

5. ความสะอาดเรียบรอย เขียนดวยลายมืออานงาย รวมทั้งการเลือกใชกระดาษและสีน้ําหมึก

ดวย

เรื่องที่ 5 การสรางนิสัยรักการเขียนและการศึกษาคนควา

การเขียนหนังสือจริงๆ เปนเรื่องที่ไมยาก ถาไดเขียนบอยๆ จะรูสึกสนุกแตคนสวนใหญมัก

มองวาการเขียนเปนเรื่องยาก เปนเรื่องของคนที่มีพรสวรรคเทานั้นจึงจะเขียนได อันที่จริงถาหาก

ผูเรียนรักที่จะเขียนและเขียนใหไดดีแลวไมตองพึ่งพาพรสวรรคใดๆ ทั้งสิ้น ในการเขียนพรแสวง
ตางหากที่จะเปนพลังผลักดันเบื้องตนที่จะทําใหผูสนใจการเขียนหนังสือไดดี พรแสวงในที่นี้ก็คือการ

หมั่นแสวงหาความรูนั่นเองประกอบกับมีใจรัก และมองเห็นประโยชนของการเขียน รวมทั้งการ

ฝกฝนการเขียนบอยๆ จะทําใหความชํานาญเกิดขึ้นได

หมั่นแสวงหาความรู (พรแสวง)