Page 110 - ตามรอยพระศาสดา
P. 110
109
ครั้นไปถึงอัฒจันทร์ก็ไม่ทรงรับบาตร เจ้าชายด�าริต่อไปว่า
ถึงหน้าพระลานคงจะทรงรับบาตร ครั้นไปถึงหน้าพระลานเข้า ก็ไม่ทรง
รับบาตรอีก เจ้าชายจ�าใจถือบาตรตามต่อไป ในพระทัยคิดจะกลับ แต่ไม่อาจ
ทูลเตือนส่งถวายบาตรคืนได้ ด�าริไปตามระยะทางว่า ถึงที่นั่นเถิด ที่นี่เถิด
คงจะทรงรับบาตร แต่พระพุทธเจ้ามิได้ทรงรับคืนสักแห่งเดียว
สาวใช้หลายคนได้เห็นเหตุการณ์นี้จึงวิ่งไปแจ้งแก่นางชนบทกัลยาณี
ซึ่งเป็นคู่อภิเษกของเจ้าชายนันทะ ว่า บัดนี้พระพุทธเจ้าพาเจ้าชายนันทะ
ไปเสียแล้ว
นางชนบทกัลยาณีได้ฟังก็ตกใจ เพราะนางเพิ่งแต่งงานใหม่ เกรงว่า
พระพุทธเจ้าจะไม่ให้เจ้าชายนันทะกลับ นางร้องไห้เหมือนเด็กอยากได้
ขนม วิ่งออกจากพระราชวังไปโดยเร็ว แล้วร้องทูลไปว่า “ขอเจ้าชายนันทะ
ได้เสด็จกลับโดยด่วน” นางตะโกนเรียกหลายครั้ง แต่มิอาจติดตามต่อไป
ด้วยเกรงพระบารมี พระพุทธเจ้าทรงได้ยิน แต่เฉยเสีย
ฝ่ายเจ้าชายนันทะได้ฟังเสียงนาง รู้สึกเสียวเข้าไปในหัวใจ อยาก
จะขว้างบาตรไปเสียให้พ้นมือ แต่ท�าไม่ได้ จะกลับก็กลับไม่ได้ ด้วยเกรง
พระศาสดา จ�าใจเดินตามไปจนถึงนิโครธาราม
ครั้นถึงวัดแล้ว พระพุทธเจ้ารับสั่งให้เจ้าชายบรรพชา เจ้าชายมิอาจ
ทูลขัด ต้องรับพุทธฎีกาว่าจักบวช พระองค์ก็โปรดประทานอุปสมบทให้
ในวันนั้น อันเป็นวันที่ ๔ ที่พระองค์เสด็จไปถึงกรุงกบิลพัสดุ์
ณ เชตวนาราม เมืองสาวัตถี แคว้นโกศล พระนันทะตามเสด็จ
พระพุทธเจ้าไปจ�าพรรษา ณ วัดนี้ ดังกล่าวแล้วว่า พระนันทะบวชด้วย
ความจ�าใจ ฉะนั้น พระนันทะสถิตอยู่ด้วยความกระสัน กระสับกระส่าย
ตามรอยพระศาสดา
