Page 112 - ตามรอยพระศาสดา
P. 112
111
สองหู ชูวงหน้าให้สดใสยิ่งขึ้น ริมปากแดง แก้มระบายสีแดงเรื่อ ๆ เหมือน
ดอกกุหลาบที่ทัดอยู่ คิ้วโก่งเป็นคันศร ยาวสุดหางตา ดวงตาหยาดเยิ้มโอน
อ่อน หน้ารูปไข่ขาวบริสุทธิ์ ฟันซึ่งไม่ต้องเคี้ยวอะไรเลย ขาวเรียบสะอาด
ห้อยเครื่องประดับท�าด้วยทองค�า แขนสวมพาหุรัดและก�าไลมือ ตัวท่อน
บนเปลือย นุ่งผ้าทิพย์สีต่าง ๆ สั้นแค่เข่า หน้าแข้งแดง เหมือนแข้งนกพิราบ
สวมรองเท้าแก้ว ถือกระเป๋าหนัง เต็มไปด้วยทิพยบุปผา ก�าลังเข้าเฝ้า
พระอินทร์ ผู้ซึ่งนั่งขัดสมาธิยิ้มละไม บนเบาะหินอ่อนนุ่มสีแดง ที่เรียกว่า
บัณฑุกัมพลอาสน์ ณ ใต้ต้นทองหลาง
พระพุทธเจ้าถามพระนันทะว่า “นางฟ้านี้กับนางชนบทกัลยาณี ใคร
จะงามกว่ากัน”
พระนันทะ “นางชนบทกัลยาณีดูดุจแม่ลิงที่เราผ่านมาแล้ว จะเอา
มาเปรียบกับนางฟ้าเหล่านี้ ก็ไม่ถึง ๑ ใน ๔ พระเจ้าข้า”
พระพุทธเจ้า “ถ้าท่านยินดีรักใคร่ในนางฟ้าเหล่านี้ ตถาคตจะช่วย
ธุระ แก้ไขให้ได้นางฟ้าตามความปรารถนา”
พระนันทะ “ถ้าพระองค์ช่วยแก้ไขให้ข้าพระองค์ได้นางฟ้าสมความ
ปรารถนาแล้ว ข้าพระองค์ยินดีอยู่ในพรหมจรรย์ต่อไปไม่สึกแล้ว”
ล�าดับ นั้นพระพุทธเจ้าพาพระนันทะกลับจากเทวโลกสู่เชตวนาราม
ข่าวนี้ทราบทั่วไปในหมู่ภิกษุ ภิกษุที่เป็นเพื่อนพระนันทะพูดเย้ยว่า
“พระนันทะบวชเพราะใคร่ได้นางฟ้า ไม่ได้บวชโดยศรัทธา”
พระนันทะอายนักที่ได้ยินค�าเย้ย จึงออกจากหมู่ไปอยู่องค์เดียวในป่า
อุตส่าห์เจริญสมาธิกัมมัฏฐานมิได้ประมาท มิช้าก็ได้ส�าเร็จเป็นพระอรหันต์
ตามรอยพระศาสดา
