Page 134 - ตามรอยพระศาสดา
P. 134
133
ก็ถ้าเธอไม่ได้บวช เป็นคฤหัสถ์จักได้ท�ากรรมอันหยาบช้า จักไม่
สามารถกระท�าปัจจัยแห่งภพต่อไปได้ ก็และครั้นบวชแล้วถึงแม้จักท�ากรรม
ที่หยาบช้า ก็ยังสามารถเพื่อจะท�าปัจจัยแห่งภพต่อไปได้ เพราะฉะนี้
พระองค์จึงให้บวช ในที่สุดแห่งแสนกัลป์แต่ภัททกัลป์ นี้
พระเทวทัตจักได้เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า นามว่า อัฏฐิสสระ
พระเทวทัตนั้นเข้าไปสู่แผ่นดินแล้ว บังเกิดในอเวจีมหานรกเสวยทุกข์
ทรมานอย่างแสนสาหัส สมกับกรรมที่ตนก่อไว้อย่างเหลือหลาย
ต่อมา ภิกษุทั้งหลายได้สนทนากันว่า พระเทวทัตไปถึงที่ประมาณ
เท่านี้แล้ว ยังไม่ได้เฝ้าพระศาสดา ธรณีสูบแล้ว พระศาสดาตรัสว่า ภิกษุ
ทั้งหลาย เทวทัตได้ผิดในเราแล้ว ถูกธรณีสูบ ไม่ใช่แต่ในบัดนี้เท่านั้น แม้
เมื่อครั้งก่อนก็ได้ผิดในเราแล้วถูกธรณีสูบเหมือนกัน
จึงทรงเล่าถึงบุรุษผู้หลงทาง ที่พญาช้างได้ยกขึ้นหลังของตนน�าไปส่ง
ถึงที่อันปลอดภัย แต่บุรุษผู้นั้นมาตัดงาเสียถึงสามครั้ง ครั้งที่สามพอลับตา
พระมหาบุรุษแล้ว ถูกธรณีสูบ จึงตรัสชาดกว่า
หากว่า บุคคลพึงให้ทรัพย์แผ่นดินทั้งหมดแก่คนอกตัญญู ผู้คอย
สอดส่งหาโทษเป็นนิตย์ก็ไม่พึงให้บุคคลนั้นพอใจได้เลย
ภิกษุทั้งหลายทูลถามพระศาสดาว่า บัดนี้พระเทวทัตเกิดที่ไหน
พระเจ้าข้า พระศาสดาตรัสตอบว่า เกิดในอเวจีมหานรก
“พระองค์ผู้เจริญ พระเทวทัตเดือดร้อนในโลกนี้ เวียนไปเกิดในที่
ที่มีความเดือดร้อนตามเดิมอีกหรือ”
“ถูกแล้ว ภิกษุทั้งหลาย ผู้ที่อยู่ด้วยความประมาท เป็นบรรพชิต
ก็ตาม เป็นคฤหัสถ์ก็ตาม ย่อมเดือดร้อนในโลกทั้งสองเสมอไป แล้วตรัส
พระคาถานี้ว่า
ตามรอยพระศาสดา