Page 134 - ตามรอยพระศาสดา
P. 134

133


                     ก็ถ้าเธอไม่ได้บวช เป็นคฤหัสถ์จักได้ท�ากรรมอันหยาบช้า จักไม่

               สามารถกระท�าปัจจัยแห่งภพต่อไปได้ ก็และครั้นบวชแล้วถึงแม้จักท�ากรรม
               ที่หยาบช้า ก็ยังสามารถเพื่อจะท�าปัจจัยแห่งภพต่อไปได้ เพราะฉะนี้
               พระองค์จึงให้บวช ในที่สุดแห่งแสนกัลป์แต่ภัททกัลป์ นี้

                     พระเทวทัตจักได้เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า  นามว่า  อัฏฐิสสระ

                     พระเทวทัตนั้นเข้าไปสู่แผ่นดินแล้ว บังเกิดในอเวจีมหานรกเสวยทุกข์

               ทรมานอย่างแสนสาหัส  สมกับกรรมที่ตนก่อไว้อย่างเหลือหลาย

                     ต่อมา ภิกษุทั้งหลายได้สนทนากันว่า พระเทวทัตไปถึงที่ประมาณ
               เท่านี้แล้ว  ยังไม่ได้เฝ้าพระศาสดา ธรณีสูบแล้ว พระศาสดาตรัสว่า ภิกษุ

               ทั้งหลาย  เทวทัตได้ผิดในเราแล้ว ถูกธรณีสูบ ไม่ใช่แต่ในบัดนี้เท่านั้น  แม้
               เมื่อครั้งก่อนก็ได้ผิดในเราแล้วถูกธรณีสูบเหมือนกัน

                     จึงทรงเล่าถึงบุรุษผู้หลงทาง ที่พญาช้างได้ยกขึ้นหลังของตนน�าไปส่ง

               ถึงที่อันปลอดภัย  แต่บุรุษผู้นั้นมาตัดงาเสียถึงสามครั้ง ครั้งที่สามพอลับตา
               พระมหาบุรุษแล้ว ถูกธรณีสูบ  จึงตรัสชาดกว่า

                     หากว่า บุคคลพึงให้ทรัพย์แผ่นดินทั้งหมดแก่คนอกตัญญู ผู้คอย

               สอดส่งหาโทษเป็นนิตย์ก็ไม่พึงให้บุคคลนั้นพอใจได้เลย

                     ภิกษุทั้งหลายทูลถามพระศาสดาว่า บัดนี้พระเทวทัตเกิดที่ไหน
               พระเจ้าข้า  พระศาสดาตรัสตอบว่า เกิดในอเวจีมหานรก

                       “พระองค์ผู้เจริญ  พระเทวทัตเดือดร้อนในโลกนี้ เวียนไปเกิดในที่

               ที่มีความเดือดร้อนตามเดิมอีกหรือ”

                       “ถูกแล้ว  ภิกษุทั้งหลาย  ผู้ที่อยู่ด้วยความประมาท เป็นบรรพชิต
               ก็ตาม เป็นคฤหัสถ์ก็ตาม ย่อมเดือดร้อนในโลกทั้งสองเสมอไป แล้วตรัส

               พระคาถานี้ว่า
                                        ตามรอยพระศาสดา
   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139