Page 147 - ตามรอยพระศาสดา
P. 147
146
เดินทางด้วยเท้าไปสู่เวสาลี นางเหล่านั้นไม่เคยเดินทางไกล มีเท้าชอกช�้า ไป
ด้วยหนาม เครื่องนุ่งห่มเต็มไปด้วยฝุ่นละออง พากันไปยืนร้องไห้นอกประตู
พระอาราม
พระอานนท์ได้เห็น จึงออกไปถามพระนางปชาบดี ได้ความว่าอยาก
บรรพชา แต่พระศาสดาไม่โปรด อุตส่าห์ติดตามมาจนเวสาลี เพื่อขอ
บรรพชาตามความปรารถนา
พระอานนท์ขอให้ยับยั้งอยู่สักครู่หนึ่ง ท่านจะไปทูลขอแด่พระพุทธองค์
พระอานนท์ เข้าไปกราบทูลพระพุทธองค์ให้ทรงทราบ และขออนุญาต
ให้หญิงบรรพชาถึงสามครั้ง พระองค์ห้ามเสียไม่ทรงอนุญาต พระอานนท์
จึงถามว่า “หญิงได้บรรพชาในศาสนา อาจท�าให้แจ้งซึ่งมรรคผลหรือไม่”
พระพุทธองค์ “อาจท�าให้แจ้งได้”
พระอานนท์ “ถ้ากระนั้น ควรทรงอนุญาต อนุเคราะห์แก่พระนาง
เหตุได้บ�ารุงเลี้ยงพระองค์มาแต่น้อยจนใหญ่”
พระพุทธเจ้า “อานนท์ ถ้าโคตรมีรับประพฤติในครุกรรมแปดได้
เราก็จะอนุญาตให้บวชเป็นภิกษุณีครุกรรมแปด คือ
๑. ภิกษุณีถึงแม้จะบวชได้ร้อยปี ต้องไหว้ภิกษุแม้บวชวันเดียว
๒. ภิกษุณีอย่าได้อยู่จ�าพรรษาในอาวาสที่มีภิกษุ
๓. ภิกษุณีพึงปรารถนาธรรมสองประการ คือ ถามอุโบสถกรรม
และไปรับโอวาทแต่ส�านักภิกษุสงฆ์ทุกกึ่งเดือน
๔. ภิกษุณีเข้าพรรษาแล้ว ถึงวันออกพรรษาจงปวารณาในที่อัน
พร้อมด้วยอุภโตสงฆ์
ตามรอยพระศาสดา
