Page 148 - ตามรอยพระศาสดา
P. 148
147
๕. ภิกษุณีต้องอาบัติสังฆาทิเสส ไปอยู่บริกรรมวาส พึงประพฤติตั้ง
ปักขมานัต ในส�านักอุภโตสงฆ์ คือ อยู่มานัตถึงกึ่งเดือน
๖. ภิกษุณีในส�านักอุภโตสงฆ์ พึงสมาทานซึ่งปฏิบัติในธรรม ๖
ประการ คือ จากปาณาติบาท ถึงวิกาลโภชนา มิให้ล่วงเสียและศึกษาให้รู้
วัตรปฏิบัติต่าง ๆ สองวัสสาน
๗. ภิกษุณีต้องไม่ด่าบริภาษภิกษุ
๘. ภิกษุณีตั้งแต่วันบวช พึงสดับโอวาทธรรมกถาแห่งภิกษุฝ่ายเดียว
ห้ามภิกษุณีสั่งสอนภิกษุ
เป็นครุกรรมแปดประการ ภิกษุณีพึงปฏิบัติตราบเท่าสิ้นชีวิต ถ้ารับ
ครุกรรมแปดนี้ได้ก็ให้บรรพชาได้
พระอานนท์ออกมาแจ้งแก่พระนางปชาบดี พระนางมีความยินดี
และยอมรับปฏิบัติครุกรรมแปดประการ
พระพุทธเจ้าประทานบรรพชาแก่พระนาง และนางอื่น ๕๐๐
เป็นการเกิดภิกษุณีขึ้นครั้งแรกในโลก ณ ศาลาในป่าใกล้เมืองเวสาลี ใน
พรรษาที่ ๕ ของพระพุทธเจ้า
ออกพรรษาแล้ว พระพุทธเจ้าเสด็จด้วยภิกษุ ๕๐๐ จากเวสาลี ไปสู่
สาวัตถี แคว้นโกศลสถิต ณ เชตวนาราม
เมื่อพระนางปชาบดีออกบรรพชาแล้ว ทางกบิลพัสดุ์ยกเจ้าชาย
มหานาม โอรสพระเจ้าอมิตโตทะนะ ขึ้นครองราชย์ เป็นเหตุให้เจ้าหญิง
พิมพาเห็นภัยในการเป็นฆราวาส จึงออกบรรพชา ณ เมืองสาวัตถี พร้อม
ด้วยนางบริวาร ๕๐๐
ตามรอยพระศาสดา
