Page 151 - ตามรอยพระศาสดา
P. 151
150
พระโมคคัลลานะจึงกล่าวกับพระบิณโฑลภารทวาช ว่า “ท่าน
ได้ยินหรือไม่ คนเหล่านั้นพูดจาเหมือนจะย�่ายีประมาทหมิ่นพระพุทธศาสนา
ท่านต้องเหาะไปเอาบาตรนี้ให้จงได้”
บิณโฑลภารทวาช “ท่านได้ที่เอตทัคคะ เลิศฝ่ายอิทธิฤทธิ์ ท่าน
จงเหาะไปเอาบาตร ต่อท่านไม่ปรารถนา อาตมาจึงจะไป”
พระโมคคัลลานะ “ท่านจงไปเอาเถิด”
เมื่อพระโมคคัลลานะ อนุญาตฉะนี้แล้ว พระบิณโฑลภารทวาช เข้า
จตุตถฌานสมาบัติ ท�าอิทธิปาฏิหาริย์เหาะขึ้นไปบนอากาศ กับทั้งพื้น
ศิลาใหญ่ ก้อนมหึมาที่ยืนเหยียบอยู่นั้น ก็ติดพระผู้เป็นเจ้าขึ้นไปด้วย ดุจปุยนุ่น
ปลิวไปตามลม พระบิณโฑลเหาะรอบราชคฤห์ ชนทั้งหลายกลัวศิลาจะ
ตกลงมาทับ ต่างเอากะด้ง ตะแกรง สิ่งแบนต่าง ๆ ยกขึ้นบังศีรษะ บางคน
วิ่งหนีเข้าไปซ่อนในอาคาร มหาชนที่จ�าพระเถระได้ ตะโกนร้องขึ้นไปว่า
“ข้าแต่พระบิณโฑลภารทวาช ขอพระผู้เป็นเจ้าจงจับศิลาให้มั่น อย่าให้หลุด
มาทับข้าพเจ้าทั้งปวงถึงพินาศได้”
พระมหาเถระเอานิ้วคีบศิลาก้อนนั้นขว้างไปไว้ที่ตั้งเดิม แล้ว
เหาะมาลอยอยู่เหนือหลังคาเรือนของเศรษฐี เศรษฐีเห็นดังนั้นก็หมอบลง
ร้องอาราธนาให้พระผู้เป็นเจ้าลงมา โดยเศรษฐีหมดความสงสัย แน่ใจว่า
ในพระพุทธศาสนาเท่านั้น มีพระอรหันต์เป็นแท้จริง ส่วนในศาสนาอื่น
นอกจากพุทธศาสนาแล้ว ไม่มีพระอรหันต์เป็นพระเท็จเทียมทั้งสิ้น
พระมหาเถระลงมาจากอากาศ เศรษฐีนิมนต์ให้นั่งเหนืออาสน์แล้ว
น�าบาตรไม้ที่แขวนนั้น มาใส่อาหารเต็มบาตร ถวายพระบิณโฑลไป
ตามรอยพระศาสดา
