Page 56 - δημιουργική γραφή
P. 56

Ραξίδι με το τρένο της φαντασίας


                 πολύ  καλά  μπορώ  να  πω.  Ώκόμη  και  εγώ.  Κετά  από  λίγες  ώρες



                 όμως  δεν  ένιωθα  τόσο  καλά.  Ήθελα  να  πάω  στο  δωμάτιο  μου  να


                 ξαπλώσω. Ξάντα κλείδωνα την πόρτα. Έψαχνα έτσι τα κλειδιά στην


                 τσάντα  μου  μέχρι  που  είδα  ότι  η  πόρτα  ήταν  ανοιχτή.  Κπήκα  με



                 σιγανά βήματα να δω ποιος ήταν. Ρελικά, ήταν η Κελίσσα. Γκείνη



                 την στιγμή έκλεισα με δύναμη την πόρτα και άρχισα να της φωνάζω.


                        Γίχε  ανακατέψει  όλα  μου  τα  πράγματα,  είχε  κάνει  διάφορες


                 μουτζούρες πάνω στις φωτογραφίες μου και είχε σκίσει όλα μου τα



                 ρούχα.  Θαθόταν  και  με  κοιτούσε  χωρίς  να  μιλάει  σταματώντας  να



                 κάνει  τη  «  δουλειά  »  της.  Γκείνη  την  στιγμή  ένιωθα  να  μου  έχει


                 ανέβει το αίμα στο κεφάλι. Βεν μπορούσα να σκεφτώ λογικά, ήταν


                 τόσα πολλά πράγματα που έτρεχαν στο μυαλό μου και στα γρήγορα



                 πήρα το μπαστούνι του χόκεϋ, ανέβηκα πάνω της και άρχισα να την



                 χτυπάω  πολύ  δυνατά,  μέχρι  θανάτου.  Ώκριβώς  εκείνη  τη  στιγμή  η


                 πόρτα  άνοιξε  στα  γρήγορα  και  από  πίσω  βρισκόταν  η  μαμά


                 προσπαθώντας  να  με  διώξει  από  τα  αίματα,  φωνάζοντας  και



                 κλαίγοντας. Ν Ρζέικ ανήσυχος καθόταν στην πόρτα μην ξέροντας τι



                 να κάνει.


                        Κια ώρα μετά, αφού οι δικαστές συζήτησαν, αποφάσισαν να με







                 54
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61