Page 60 - δημιουργική γραφή

Ραξίδι με το τρένο της φαντασίας

διαφορετικοί μα όλοι τους είναι ίδιοι. ΋λοι λένε ότι θέλουν να

αλλάξουν τον κόσμο και μετά από αυτό μπαίνουν στις καφετέριες.

Κα αυτές οι καφετέριες δεν έχουν καμία καλή ιδέα, τίποτα δεν λένε.

Ώς πάω τώρα. Κου έχουν μείνει και κάτι κομήτες για βερνίκωμα.

- Ζόριντορ, πάλι χάνεσαι με το βλέμμα σου.

- Αεια σου, ΐενίτα. Ξως πάει το γυάλισμα των αστεριών;

- Λα, πάω να πάρω λίγη αστερόσκονη. Ρα λέμε άλλη στιγμή.

- Ών θες, να σε βοηθήσω.

- Άλλη στιγμή.

Ώς πάω σπίτι, στο δωμάτιό μου. Θλειδώνοντας την πόρτα και

κρύβοντας τα κλειδιά θα μπορέσω να χαλαρώσω. Γκεί δεν θα μπορεί

κανένας άλλος να καταλάβει αν και με άλλα 19 αδέλφια δεν θα

μπορέσω να ηρεμήσω.

Γπιτέλους! Γδώ, με τα δικά μου μουσικά όργανα συνδυασμένα

με αχτίδες ήλιου για χορδές και δοξάρια από νερό του ουρανού.

Σλάουτα από τρυπητούς δακτύλιους του Θρόνου και μετρονόμοι

από ξεχασμένα χρώματα της Ώνατολής όπου το κάθε τι κρύβει από

πίσω του κάτι. Ζέλω να πάρω ξανά τις σκάλες και τα τρένα και να

κάνω ένα ταξίδι στους άλλους πλανήτες. ΐέβαια πάντα υπάρχουν

58