Page 78 - δημιουργική γραφή

Ραξίδι με το τρένο της φαντασίας

ήσουν μικρό παιδί κάηκε το σπίτι μας και μπήκα να σε σώσω. Ρότε

ήταν που τυφλώθηκα από το ένα μάτι γιατί στο είχα χαρίσει. Ώλλά η

μαμά σου δεν σου θύμωσε ποτέ. »

΋ταν το παιδί διάβασε το χαρτί, πίστεψε πως η μητέρα του

είχε πεθάνει. Ώπό τον καημό του άρχισε να κλαίει. «Ώχ μητέρα μου,

δεν κατάφερα ούτε να σε αφήσω να πεθάνεις ήσυχη. Ν Ζεός να με

συγχωρέσει γι’ αυτά που έκανα και δεν κατάφερα να σε κάνω

ευτυχισμένη».

Ιούτσα Θοράντο

76