Page 79 - δημιουργική γραφή

Ραξίδι με το τρένο της φαντασίας

Ρρένο για το Buenos Aires

Ν αέρας με χτυπά δυνατά. Ρόσο που τα μάτια μου δακρύζουν.

Ώγναντεύοντας τη θάλασσα προσπαθώ να σχηματίσω την εικόνα

αυτού του ανθρώπου. Ρο όνομά του έχω ακούσει ελάχιστες φορές

καθώς όλοι τον αποκαλούν δάσκαλο. Σαντάζομαι έναν άνδρα

αφοσιωμένο σε αυτό που κάνει, απομακρυσμένο από τον υπόλοιπο

κόσμο, ίσως λίγο ιδιόρρυθμο. Ε ανυπομονησία δεν μπορεί να

κρυφτεί. Γίναι η περιέργεια για κάτι άγνωστο, κάτι πρωτόγνωρο.

Ρις σκέψεις μου διακόπτει ο εκκωφαντικός ήχος του πλοίου.

Μεπροβάλλει σαν τον ήλιο στην ανατολή. Έχω ήδη πάρει τα

πράγματα μου και κατευθύνομαι προς την έξοδο.

Ρο νησί είναι ακριβώς όπως το είχα πλάσει στο μυαλό μου!

Ξαραλιακά, μερικές ταβερνούλες – όχι τίποτα ιδιαίτερο- ενώ στις

δύο κορυφές υψώνονται οι δύο εκκλησίες. Ε μία φωτισμένη και

στολισμένη ενώ η άλλη λιτή. Θατανυκτική. Υάχνω να βρω κάποιον

συμμετέχοντα του σεμιναρίου. Κέσα στον κόσμο διακρίνω μια κυρία

να κρατά ένα μεγάλο κόκκινο χαρτόνι: «Θαλλιτεχνικό Σεστιβάλ»,

διαβάζω. Θατευθύνομαι με γρήγορα βήματα προς το μέρος της.

77