Page 91 - δημιουργική γραφή

Ραξίδι με το τρένο της φαντασίας

Ρο βράδυ εκείνο δεν είχα κοιμηθεί καθόλου. Ρόση ήταν η

ανυπομονησία μου που έφτασα πρώτη στον σταθμό. Ιίγο αργότερα

έφτασε και ο Πταύρος.

- Έτοιμη ;

- Ξανέτοιμη!

Ώνεβήκαμε στο τρένο και καθίσαμε στις θέσεις μας. Πύντομα μας

ανακοίνωσαν ότι ο οδηγός αρρώστησε , επομένως η αναχώρησή μας

θα καθυστερούσε αρκετά. Ρο πρόσωπό μου τα έλεγε όλα. Ν

Πταύρος το κατάλαβε.

- Κην στεναχωριέσαι, μου είπε, θα έρθει αντικαταστάτης πολύ

σύντομα.

- Νυφ, το ελπίζω…

Θι όμως μόλις σε λίγα λεπτά το τρένο ξεκίνησε. Ε χαρά μου

ήταν τόσο μεγάλη που θέλησα να βρω τον οδηγό, για να τον

ευχαριστήσω. Ν Πταύρος δεν με εμπόδισε. Πηκώνομαι λοιπόν από

την θέση μου και αφού διέσχισα δύο βαγόνια, φτάνω επιτέλους στον

χώρο όπου βρισκόταν ο οδηγός. Φστόσο το θέαμα που αντίκρισα

ήταν εξωπραγματικό. Βεν υπήρχε οδηγός, παρά μόνο μία σκιά.

Ξάγωσα. Βεν έβρισκα λόγια να περιγράψω αυτό που έβλεπα.

89