Page 179 - 25620605121318noศธ 021028614file02_2
P. 179
4.3 หากผู้เรียนเป็นคนที่อยู่ในสถานการณ์นั้น ๆ ผู้เรียนจะปรึกษาใครหรือไม่ เพราะอะไร
4.4 ให้กลุ่มช่วยกันบอกชื่อแหล่งบริการสุขภาพ และหน่วยงานในพื้นที่ที่สามารถให้การ
ช่วยเหลือได้ หากวัยรุ่นเผชิญปัญหาการถูกล่วงละเมิดทางเพศ
5. จากนั้นให้ตัวแทนแต่ละกลุ่มน าเสนอกลุ่มละ 3 นาที และผู้ด าเนินกิจกรรมใช้ค าถามชวนคุย ดังนี้
5.1 มีสถานการณ์ปัญหาการล่วงละเมิดทางเพศแบบใดอีก ที่อาจเกิดขึ้นกับวัยรุ่น
5.2 ใครบ้างที่สามารถเป็นที่ปรึกษาให้กับผู้ถูกล่วงละเมิดทางเพศได้
5.3 หากต้องไปใช้บริการจากแหล่งบริการสุขภาพ และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับวัยรุ่นเมื่อ
เผชิญปัญหาการถูกล่วงละเมิดทางเพศในพื้นที่ สิ่งที่ต้องเตรียมตัวล่วงหน้าคืออะไร
5.4 หากเราเผชิญปัญหาการถูกล่วงละเมิดทางเพศ แต่เลือกที่จะไม่ปรึกษาใคร หรือไม่ไป
รับการช่วยเหลือจากแหล่งบริการสุขภาพและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง อาจมีผลตามมาอย่างไรบ้าง
การวัดและประเมินผล
1. สังเกตการณ์มีส่วนร่วมในกิจกรรมกลุ่ม
2. การอภิปรายแลกเปลี่ยน การซักถาม การโต้ตอบ
ข้อเสนอแนะส าหรับผู้จัดการเรียนรู้
1. หากมีผู้เรียนที่เคยถูกล่วงละเมิดทางเพศ อาจท าให้รู้สึกสะเทือนใจ ผู้จัดการเรียนรู้ควรสังเกต
อารมณ์ ความรู้สึกของผู้เรียนและระวังเรื่องการล้อเลียนกัน
2. ผู้จัดการเรียนรู้ควรเตรียม และศึกษาหาข้อมูลล่วงหน้าเกี่ยวกับแหล่งบริการสุขภาพและหน่วยงาน
ที่เกี่ยวข้องกับวัยรุ่น เมื่อเผชิญปัญหาการถูกล่วงละเมิดทางเพศในพื้นที่ หมายเลขโทรศัพท์ ช่วงเวลาการ
ให้บริการ และค าแนะน าในการเตรียมตัวก่อนรับบริการ
ข้อสรุปส าคัญจากการจัดกิจกรรม
1. การถูกละเมิดทางเพศ เกิดขึ้นได้กับทุกเพศ ทุกวัย แต่วัยที่สามารถจัดการหรือแก้ไขปัญหาได้
ด้วยตนเองยาก เพราะมีปัจจัยหลายอย่าง เช่น ความไม่รู้ กลัวถูกมองว่าไม่ดี อาย คือวัยเด็กและวัยรุ่น
2. การถูกละเมิดทางเพศส่วนใหญ่มักจะเกิดจากคนใกล้ตัว ซึ่งบางครั้งก็ไม่ได้เกิดความระมัดระวัง
เพราะความไว้วางใจ จนน าไปสู่สถานการณ์โอกาสถูกละเมิด
3. ผู้ถูกละเมิดทางเพศ ถือว่าเป็นผู้ถูกกระท า มีความเข้าใจผิดจากบางคน คิดว่าเป็นเพราะ
ท าตัวเองจึงเป็นสาเหตุของการถูกละเมิด เช่น แต่งกายยั่วยวน ชอบเที่ยวกลางคืน แต่โดยข้อเท็จจริงแล้ว
ผู้ถูกกระท าย่อมไม่ได้เป็นผู้ผิด ผู้ที่กระท าการละเมิดเป็นฝ่ายที่ผิด การยกเหตุผลสาเหตุที่ไปละเมิดผู้อื่น
เป็นเพียงข้ออ้าง ดังนั้นผู้ที่ถูกละเมิดจะต้องเข้าใจก่อนว่า เราไม่ใช่ผู้ผิดหรือต้นเหตุของปัญหา แต่เป็น
ผู้ถูกกระท า จึงไม่ควรต้องรู้สึกอับอาย
4. หากวัยรุ่นเผชิญปัญหาการถูกละเมิดทางเพศ ไม่ว่าจะเป็นทางร่างกายหรือจิตใจ ควรจะหา
ผู้ใหญ่ที่ไว้วางใจในการขอรับการปรึกษา ซึ่งประเมินว่า น่าจะเป็นคนที่ช่วยเราได้เพื่อให้พ้นจากสถานการณ์
นี้ หรืออาจจะเป็นหน่วยงานที่เกี่ยวข้องที่ให้บริการทางด้านนี้ การนิ่งเฉยโดยไม่ได้ท าการจัดการเรื่องนี้
อาจจะส่งผลให้สถานการณ์ปัญหาลุกลามและแก้ไขได้ยากขึ้น
หมายเหตุ :
ให้ผู้จัดการเรียนรู้ศึกษาใบความรู้ที่ 3 หรือจากแหล่งความรู้อื่นที่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาวัตถุประสงค์
175
