Page 96 - 25620605121318noศธ 021028614file02_2
P. 96

เอกสำรประกอบกิจกรรม


                   “กำรบอกและยืนยันควำมต้องกำรของตนเอง”

                                  1.  ทบทวนเรื่อง    +    2. บอกควำมรู้สึก    +   3. ระบุควำมต้องกำร

                  ตัวอย่ำงสถำนกำรณ์แฟนขอกอดจูบลูบคล ำบนเตียง


                         1. ทบทวนเรื่อง คือ ค ำชักชวนหรือค ำขอร้อง ทำงเลือกที่แฟนหยิบยื่นให้ (แฟนขอกอดจูบลูบคล ำ
                  บนเตียง)

                         2. ควำมรู้สึก คือ ควำมรู้สึกของเรำต่อเงื่อนไข กำรบอกควำมรู้สึกจะช่วยลดข้อโต้เถียงหำเหตุผล
                  มำหว่ำนล้อม เพรำะควำมรู้สึกของคนต่อเรื่องหนึ่ง ๆ ย่อมต่ำงกันได้ ระบุให้ชัดเจนว่ำ “ฉัน” คือผู้ที่รู้สึก
                  อย่ำอ้ำงผู้อื่น น้ ำหนักของกำรเป็น“ฉัน” นั้นส ำคัญกว่ำข้ออ้ำงอื่นใด (“ฉัน” รู้สึกไม่สบำยใจถ้ำแฟนขอกอด
                  จูบลูบคล ำบนเตียง)

                         3. ควำมต้องกำร คือ ทำงเลือกที่เรำท ำได้ เหตุผล และบอกประโยชน์ที่จะได้ร่วมกัน (กลับตอนนี้
                  เลยดีกว่ำ พรุ่งนี้เรำเจอกันแต่เช้ำนะ)

                   กำรบอกและยืนยันควำมต้องกำรสำมำรถท ำได้อย่ำงมั่นคงและมั่นใจ
                         พูดให้ชัดเจน ตรงจุด สบตำและน้ ำเสียงหนักแน่น

                         ย้ ำด้วยท่ำทำงเมื่อพูดจบ เช่น ลุกขึ้นยืนเพื่อเดินกลับ ควักเงินจ่ำยค่ำส่วนแบ่งอำหำร เดินไป
                  หยิบของเพื่อส่งแขก

                         พูดซ้ ำอีกครั้งเมื่อถูกหว่ำนล้อมด้วยวิธีกำรต่ำง ๆ  กำรออกจำกเหตุกำรณ์โดยเร็ว เมื่อบอก
                  ควำมต้องกำรไปแล้ว เป็นอีกวิธีหนึ่งที่จะยุติควำมพยำยำมชักจูงหรือบังคับทำงอ้อม
                         ย้ ำกับตัวเองในควำมคิดเสมอว่ำ “ฉันมีสิทธิและสำมำรถเลือกเองได้ว่ำจะท ำอะไร”


                   กำรเป็นตัวของตัวเองเริ่มต้นที่

                        ซื่อสัตย์ต่อควำมคิด ควำมรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง ถำมตัวเองว่ำในเหตุกำรณ์นี้ เรำรู้สึกอย่ำงไร
                  อยำกท ำอย่ำงไร
                        ตระหนักว่ำควำมรู้สึกน้อยใจ โกรธ รู้สึกว่ำไม่มีค่ำ ไม่ได้รับกำรยอมรับ เป็นเรำเองที่ต้องรับผิดชอบ

                  ในแง่ที่ยอมให้เกิดขึ้น เรำจึงต้องพัฒนำตัวเองมำกกว่ำรอให้ผู้อื่นเป็นฝ่ำยปรับตัว
                        เริ่มจำกเรื่องเล็กๆ ที่เกิดขึ้นบ่อยๆ ทบทวนเหตุกำรณ์ที่เกิดขึ้นวำงแผนว่ำ เรำจะยืนยันควำม
                  ต้องกำรของเรำอย่ำงไร และลงมือท ำ

                        คำดกำรณ์และเตรียมใจไว้ล่วงหน้ำถึงปฏิกิริยำโต้ตอบ เรำไม่สำมำรถเปลี่ยนตัวเองได้ด้วยค ำพูด
                  ประโยคเดียว และกำรท ำให้ผู้อื่นยอมรับก็เช่นเดียวกัน กำรยอมถอยกลับไปเป็นคนเดิมย่อมง่ำยกว่ำ แต่นั่น
                  ก็หมำยควำมว่ำเรำต้องรับบท “คนใจดีที่ไม่เคยโกรธ” คอยเก็บง ำควำมรู้สึกผิดหวัง ควำมไม่พอใจเอำไว้

                  โดยล ำพัง
                        กำรบอกและยืนยันควำมต้องกำรของเรำ ให้ใช้กำรบอกเล่ำถึงตัวเองด้วยประโยคที่ขึ้นต้นด้วย

                  “ฉันรู้สึก......” ไม่ควรใช้รูปประโยค “เธอท ำให้ฉัน......” เพรำะจะน ำไปสู่กำรโต้เถียง




                                                                                                               92
   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101