Page 15 - เจ้าชายน้อยLittlePrince

: : Chapter 7 : :

วันที่หา ...เพราะเรื่องแกะอีกแลวที่ทําใหผมลวงรูความลับเกี่ยวกับตัวเจาชายนอย เขาถามโดยไม
ทันใหผมตั้งตัวราวกับเปนปญหาที่คางคาอยูในใจมานาน

" เมื่อแกะกินพุมไมแลว เขาจะกินดอกไมดวยหรือเปลา "

" แกะจะกินทุกอยางนั่นแหละ "

" รวมทั้งดอกไมที่มีหนามดวยหรือ "

" ใช รวมทั้งดอกไมที่มีหนามดวย "

" ถาอยางนั้นหนามจะมีประโยชนอะไรละ "

ผมเองก็ไมรูเหมือนกัน ผมกําลังวุนวายมากกับการพยายามถอดเกลียวที่ติดแนนเกินไปใน
เครื่องยนต ผมเริ่มจะกังวลอยางจริงจัง เพราะการเสียของเครื่องยนตกําลังกลายเปนเรื่องหนักหนา
และการจะหมดลงของน้ําดื่มก็เปนเรื่องที่นาหวาดหวั่นอยูมาก

" ดอกไมมีหนามไวทําไม "

เจาชายนอยไมเคยยอมยุติคําถามที่เขาตั้งขึ้นมาเลย ผมกําลังหงุดหงิดกับเจาเกลียวนั่น ก็เลยตอบ
สงๆ ไปวา

" หนามนะ ไมไดมีไวทําไมหรอก มันเปนความชั่วรายของพวกดอกไมมากกวา "

" โอ ... " หลังจากเงียบไปพักหนึ่ง เขาก็พูดดวยน้ําเสียงขมขื่นวา

" ผมไมเชื่อคุณหรอก ดอกไมนะออนแอมาก เธอไมมีพิษสงอะไรเลย เธอตองปองกันตัวเองเทาที่
สามารถทําได และเธอก็คิดวาเธอดูนากลัวแลว กับแคการมีหนามไวปองกันตัว ... "