Page 50 - XALÇA MEMUL._maket az-en
P. 50
XALÇA MƏMULATLARI
50 Dəvəçilik əsrlər boyu isti Şərq ölkələri xalqlarının
təsərrüfat məişətində mühüm yer tutmuşdur. Azər
CARPET PRODUCTS Asiya vasitəsilə keçmişdir. Azərbaycanda dəvəçiliyin
baycan ərazisinə dəvə ilk dəfə ehtimal ki, Mərkəzi
tarixi hələlik e.ə. II minilliyin sonu – I minilliyin əv
vəllərinə aiddir. Bunu qədim Mingəçevirdən aşkar
edilən dəvə sümüyü və Füzuli rayonu ərazisindən ta
pılan iki dəvə skeleti təsdiq edir .
1
Dəvəçilik Azərbaycanın ən çox düzən rayonların
da inkişaf etmiş və dəvə əhalinin əsas nəqliyyat va
sitələrindən biri olmuşdur.
Bu yaxınlara qədər bayram və el şənliklərində
dəvələrin möhtəşəm və təntənəli görünməsi üçün on
ları başdanayağa bəzəyərdilər. Eyni zamanda, im
kanlı ailələrin xanımları bu cür bəzədilmiş dəvələrdə
gəzərdilər. Həmin bəzək cahaz adlandırılırdı. Dəvə
cahazlanarkən əvvəlcə belinə çul qoyulur, çulun yarı
ğı dəvənin hürgücünə keçirilir, onun üstündən kapan
hürgücə geydirilir, üstünə cahaz qoyulur, üzərinə ör
tük sərilir, örkənlə sarınırdı. Həmçinin dəvənin başını
da bəzəyirdilər.
Bəzək kimi istifadə edilmiş müxtəlif rəngli qotaz
lar cahazlara xüsusi gözəllik verir. Dəvə başlığının
bəzədilməsində zınqırovlardan da istifadə edilirdi.
Onun vasitəsilə karvanın ön və arxa hissələri arasın
da bir növ əlaqə yaradılırdı. Zınqırov həm də dəvəni
ətraf səslərdən yayındırmaq funksiyasını daşıyırdı.
Dəvə bəzəyi Azərbaycanın əsasən Şirvan, Muğan,
Mil və Qarabağ bölgələrində toxunulurdu. Onu Kəl
bəcər rayonunda “ley” adlandırırdılar. Hər bölgədə
hazırlanan dəvə başlıqları bədii və texniki xüsusiy
yətlərinə görə birbirindən fərqlənirdi.
Dəvə başlığının nadir nümunələrindən 9 ədədi
halhazırda muzeyimizin kolleksiyasında saxlanı
lır. XIX əsrin sonu – XX əsrin əvvəllərində Şirvanda
toxunmuş bu nümunələr əsasən əlvan rənglərdə olub,
keçə, parça və cecimdən hazırlanmış, üzəri kauri
(balıqqulağı), güzgü, pilək və at quyruğu ilə bəzədil
mişdir. Dəvə başlığının bu cür bəzək əşyaları ilə bəzə
dilməsi inanclarla bağlı olub, bədnəzərdən, şər qüv
vələrdən qorunmaq məqsədini daşıyırdı.
1 Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası, Arxeologiya və Etnoqrafiya
İnstitutu. Azərbaycan etnoqrafiyası. Bakı2007. Cild 1, səh. 290