Page 240 - ธรรมะบรรยาย2564
P. 240

ถึงโยม ถ้าสวดคนเดียวก็ได้คนเดียว พระเณรก็ได้บ้าง สวดทั้งทีก็อยากสวดได้เยอะ ๆ นี่เข้ามาตั้ง

               ๒๓๓ คน ได้บุญมหาศาล สวดทีเดียวกระจายได้ถึง ๒๓๓ ท่าน ดีขนาดไหนล่ะ ตอนนี้ ๒๓๕ คนแล้ว

               มันดีมาก ๆ เลย นี่เรียกว่า “ไฮเทค”

                                                                                             ่
                     ท่านทั้งหลาย  พระอาจารย์ก็นึกถึงนิทานเรื่องหนึ่ง  พระอาจารย์หลวงพ่อเลาให้ฟัง  พระ
                       ์
               อาจารยจำได้ฝังใจเลย  ท่านพูดถึงเรื่องพระพรหมสร้างโลก  พระพรหมสร้างโลกยังไง  เมื่อก่อน
                                       ิ
               พรหมลิขิตใช่ไหม พรหมลขิตเป็นอย่างไร พรหมลิขิตต้นไม้ลิขิต ป่าลิขิต น้ำลิขิต ภูเขาเยอะแยะเลย
               พอลิขิตขึ้นมาแล้วทุกอย่างพร้อม  ดิน  น้ำ  ลม  ไฟพร้อมทุกอย่างแล้วก็ทำยังไงต่อไป  เมื่อสร้าง

               แผ่นดิน สร้างน้ำ สร้างลม สร้างไฟขึ้นมาพร้อมหมดแล้วจะสร้างอะไรต่อไปหนอ อ้อต้องสร้างสิ่งที่มี

                                                                                    ๋
               ชีวิตขึ้นมา ก็นึกไปนึกมา ควายนี่มันบึกบึน ก็สร้างควายขึ้นมาแล้ว ควายเอยอาหารการกินของเจ้า
               ไม่ต้องลำบากหรอกหญ้ามีเยอะแยะ  ไม่ต้องเบียดเบียนสัตว์ด้วยกัน  แกกินหญ้าก็แล้วกัน  กินหญ้า

               แล้วควายก็บอกวาให้ฉันกินหญ้าแล้วจะมีพลังเหรอ  อ้อก็มีสิ  เมื่อกินหญ้าแล้วแกมีหน้าที่รับใช้คน
                               ่
               นะ เป็นพาหนะ คนอยากทำไร่ทำนาหรือว่าจะไปที่ไหน เจ้านี่แหละเป็นยานพาหนะ ตกลง ๆ ควาย

               ว่าอย่างนั้น ควายตกลง แล้วจะให้ผมมีอายุยืนยาวสักเท่าไหร่ คิดไปคิดมาเจ้าต้องเป็นยานพาหนะ

               ให้คนเอาอย่างนี้ก็แล้วกันเอาซัก ๖๐ ปี ๖๐ ปีมารับใช้คนนี่นามากไปหรือเปล่ามากไปหรือเปล่า ไม่

               มากหรอก เอาอย่างนี้ผมขอต่อรองเอาสัก ๒๐ ปีก็แล้วกัน ๔๐ ปีขอคืนให้พระพรหมเอาไปให้ใครก็

               ได้ โอเคตกลงตกลง ทีนี้พอตกลงแล้วจะสร้างอะไรอีกดีหนอ ถ้าคนเกิดมาแล้วนี่ทำการทำงาน  มัน

                                                                              ้
               เครียดมันหงุดหงิดจะทำยังไง  ก็เลยนึกถึงสัตว์ประเภทหนึ่ง  ก็เลยสรางลิงขึ้นมา  ปรากฏว่าลิงมันก็
                                                                                                       ั
               กระโตกกระเตก กระโดดโลดแล่น แกมีหน้าที่เล่นละครลิงมีให้คนดู ลิงอยาอยู่นิ่ง ยุกยิก ๆ ทำยงไง
                                                                                   ่
               ก็ได้ให้คนหัวเราะ  แลบลิ้นปลิ้นตาหรือตบก้นให้เขาดูอย่างไรก็ได้  คนจะได้สนุกสนาน  จะได้ไม่

               เครียด ลิงก็ถามแล้วจะให้ผมอายุเท่าไหร่ล่ะ เอาไปสัก ๒๐ ปี โอ้ ไม่ไหว กระโดดโลดเต้นแลบลิ้น

               ปลิ้นตาให้คนดูไม่ไหว น่าจะเหนื่อยมาก แล้วให้ผมกินอะไรบ้าง อ้อ กินผลไม้รากไม้ก็พอแล้ว แกก็

               ปีนต้นไม้กิน กินผลไม้รากไม้ เอาไปสัก ๒๐ ปี ผมขอต่อรองครับ ขอสัก ๑๐ ปีพอแล้ว จะได้เล่น

               สนุกสนาน เอา ๑๐ ปีก็ ๑๐ ปี ที่นี้พระพรหมก็คิดว่า สร้างควายก็แล้ว ยานพาหนะมีแล้ว สร้างลิง
                            ้
               มาให้สนุกสนานเพลิดเพลนแก่คน ก็มีแล้ว เวลาคนไปเที่ยวนะออกไปข้างนอกบ้าน ไปที่โน่นที่นี่แล้ว
                                       ิ
               ใครจะเฝ้าบ้านล่ะ ต้องสร้างหมาขึ้นมา เอาละที่นี้ก็สร้างสุนัขขึ้น มาพอสร้างขึ้นมาเจ้าสุนัขเอย เรา
                                                                                                    ๋
               สร้างเจาขึ้นมาอยากจะให้แกเฝ้าบ้าน พอมีโจรมีผู้ร้ายเข้ามานี่ แกต้องเข้าต้องเห่าต้องหอน ต้องกัด
                      ้
               คนที่เป็นผู้ร้าย ต้องเห่าต้องกัดมัน ขู่มันอย่าให้มันเข้าบ้าน คนจะได้ปลอดภัย สุนัขก็รับปาก ฉันจะ

               ดูแลบ้านอย่างดี  คนไปไหนจะเฝ้าบ้านให้คนเอาอย่างนี้  ฉันจะให้แกอายุ  ๒๕  ปี  โอ้  นานไป  ขอ



                                                          ๒๔๐
   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245