Page 241 - ธรรมะบรรยาย2564

ต่อรองเอาแค่ ๑๕ ปีก็แล้วกัน เอา ๑๐ ปีคืนให้พระพรหมไป พระพรหมก็บอกว่าเจ้าอย่าลืมนะ เจ้า

ต้องเฝ้าบ้านให้คน พอคนออกไปไหน เจ้าอยู่บ้านเฝ้าบ้านให้คน ตกลงครับ แล้วก็เวลากินข้าวก็กิน

อาหารกับคนนั่นแหละ คนให้อาหารอะไรกินก็กินอย่างนั้นแหละสุนัขก็บอกว่าตกลง ๆ อย่างนี้พระ

้
พรหมก็คิดว่าสร้างควายก็เป็นยานพาหนะแล้ว คนอยากใช้อะไร ควายก็จัดการให้ สรางลิงเวลามี
้
ความทุกข์ใจ ความเศราใจ เครียดมากก็ดูลิงมันจะได้สนุกสนานเพลิดเพลิน ทีนี้เวลาไปเที่ยวไม่มี
ใครดูแลบ้าน ก็สรางสุนัขมาเฝ้าบ้าน แล้วเราก็จะสร้างคนแล้วทีนี้ สร้างคนมาสร้างประโยชน์ให้แก่
้
้
้
โลก สร้างอินเทอร์เน็ต สรางคอมพิวเตอร์ สร้างยานอวกาศ สรางเครื่องบิน สร้างรถ สรางรถไฟฟ้า
้
สร้างโทรศัพท์ และก็สร้างไลน์ให้คนเล่นด้วยนะ เวลาคนเครียดก็เอาไลน์มาเล่น เอาติ๊กต๊อกมาเล่น
เอาเฟซบุ๊กมาเล่น เอายูทูปมาเล่น เขาจะได้ไม่เหงาไงเพราะฉะนั้น คงจะมีความสุขมาก ฉะนั้นจะให้

คนอายุสักเท่าไหร่ล่ะ เอาสัก ๒๐ ปีก็พอแล้ว คนบอกว่า ๒๐ ปี จะพอที่ไหนเล่า เล่นติ๊กต๊อกก็หมด

เวลาแล้ว เลนเฟซบุ๊กก็หมดเวลาแล้ว เล่นไลน์ก็หมดเวลาแล้ว ขอพระพรหมให้อีกเถอะ ๒๐ ปีไม่
่
ไหว อยากได้เยอะ ๆ นะ เอาอย่างนั้นเหรอ นี่ควายมาฝากไว้ ๔๐ ปี เอาไหม เอาสิ ๒๐ บวก ๔๐

รวมเป็น ๖๐ ปี โอ้โหดีใจมาก ยังมีอีกนะ ลิงฝากไว้อีก ๑๐ ปีเอาไหม เอาครับ รวมเป็น ๗๐ ปี ดีใจ

ตัวสั่นเลย ที่นี่ยังมีอีก หมามาฝากไว้อีก ๑๐ ปี เอาไหม ๘๐ ปี ไม่เอาได้ยังไงล่ะ โอ้ดีใจมาก ทีนี้เรา

จะเล่นไลน์ทั้งวันทั้งคืนเลย ดูหนังทั้งวันเลย ไม่ต้องไปไหนกันละ ที่ไหนได้พระพรหมก็บอกว่าเอ้าจัด

ไปเอาทุกอย่างเลย ทีนี้มนุษย์ไม่พอ มนุษย์ต้องการมากกว่านั้น

ปรากฏว่า เมื่อคนเกิดขึ้นมาอายุ ๒๐ ปีไม่ต้องทำอะไรเลย จริง ๆ ไม่ต้องทำงานมากอะไร

มากมาย ไม่ต้องคิดมาก พ่อแม่เสริฟให้ทั้งหมด ก็เลยมีความสุขมาก พอเลย ๒๐ ปีขึ้นไป เอาอายุ

ควายมา มันก็ต้องทำงานหนักเหมือนควายล่ะสิที่นี้ กว่าจะถึง ๖๐ ปี กว่าจะหาคู่ครอง กว่าจะหา

บ้าน กว่าจะหาเงินหาทองได้ ก็เพราะว่าต้องทำงานหาเงิน บางคนก็ไม่ได้เงินทองก็เกิดอุบัติเหตุตาย

บ้างก็มี เพราะไปเอาอายุควายมาตั้ง ๔๐ ปี ก็เป็น ๖๐ ปี ที่ต้องทำงาน พอเลย ๖๐ ปี แล้วทีนี้มีลูก

มีสามี มีภรรยาแล้ว ในที่สุดมาเลี้ยงหลาน เมื่อเลี้ยงหลานก็แลบลิ้นปลิ้นตาให้หลานมันดู เล่นกับ

หลานอย่างโน้นอย่างนี้ ไปไหนไม่ได้ ไม่สะดวกแล้ว ตาก็ฝ้าฟาง หูก็ไม่ดี นึกว่าจะมีความสุข ที่ไหน

ได้ต้องมาเล่นกับลูกกับหลาน ทีนี้หนักเข้าไปอีก ไปไหนมาไหนก็ไม่ได้ เพราะห่วงหลานหนักเข้าไป

้
อีก ที่นี้ไปเอาอายุหมามาอีก สุนัขมีหน้าที่เฝาบ้าน ไปไหนมาไหนก็ลำบากอีก ขาก็ไม่ดี ตาก็ไม่ดี
แขนก็ไม่ดี หูก็ไม่ดีอีก จะไปทางไหนก็ลำบาก จะขับรถก็ไม่ได้แล้ว จะเดินออกจากบ้านก็เซแล้ว ๘๐

ปี อยู่บานเฝ้าบ้านเหมือนสุนัข เห็นไหมอยากได้อายุมากก็เป็นอยางนี้แหละ ในที่สุดก็ต้องได้มาเฝ้า
่
้
บ้าน ทีนี้เฝาบ้านก็ไม่ธรรมดาด้วยนะ บางคนนี่พูดคำนี้อาจจะไม่ดีนะ เป็นแบบสุนัขก็แล้วกัน มันทำ
้

๒๔๑