Page 8 - Gramatyka dla praktyka II wersja flipbook 2024
P. 8

GRAMATYKA DLA PRAKTYKA





            OD WYDAWCY

            Po  sukcesie  wydawniczym  Gramatyki  dla  praktyka.  Fleksja  i  słowotwórstwo  oddajemy  w  Państwa  ręce  drugą  część  publikacji  służącej
            nauczaniu  gramatyki  w  ujęciu  funkcjonalnym.  Gramatyka  dla  praktyka.  Czasownik  to  zbiór  ćwiczeń  z  fleksji  czasownika  na  trzech
            poziomach: A1, A2  i  B1  (według  Europejskiego  Systemu  Opisu  Kształcenia  Językowego),  opatrzony  przystępnym  i  wyczerpującym
            komentarzem teoretycznym. W zamyśle autorek prezentacja zagadnień gramatycznych nie jest celem samym w sobie. Na pierwszym
            miejscu stawiają one funkcje komunikacyjne, które odpowiadają za organizację treści. Uporządkowany według tych funkcji materiał,
            a także słownictwo i struktury gramatyczne dobrane do poszczególnych poziomów zaawansowania językowego pozwalają obalić stereotyp,
            że polska gramatyka jest skomplikowana, a jej nauczanie żmudne i oderwane od rzeczywistych potrzeb komunikacyjnych. Innowacyjne
            podejście, jakie wyróżnia niniejszy zbiór spośród innych publikacji, przekłada się na praktyczny wymiar nauki. Gramatyka dla praktyka jest
            adresowana do osób uczących się języka polskiego samodzielnie, które poszukują materiałów dodatkowych lub powtórzeniowych, i do
            lektorów języka polskiego jako obcego, prowadzących kursy na poziomach A1, A2, B1, a także wyższych. Publikacja może być pomocą dla
            lektorów pragnących uporządkować swoją wiedzę gramatyczną w celu skutecznego nauczania.
            Graficzne wyróżnienie trzech poziomów zaawansowania (kolor czerwony dla poziomu A1, żółty dla A2 i zielony dla B1) ułatwia
            orientację w układzie książki i pozwala bez trudu znaleźć ćwiczenia na odpowiednim poziomie. Każdy rozdział składa się z części
            teoretycznej i ćwiczeniowej. Teoria, przekazana w przejrzysty i atrakcyjny graficznie sposób – od informacji ogólnych do szczegółowych
            – zainteresuje głównie lektorów, choć zawarte w tej części informacje mogą się też przydać uczniom, którzy chcą pogłębić znajomość
            gramatyki lub przygotować się do egzaminów certyfikatowych. Sposób prezentacji materiału gramatycznego, a także jego wybór różnią
            się od tradycyjnego, znanego Polakom z praktyki szkolnej czy akademickiej. Wynika to z faktu, że perspektywa obcokrajowca, jego
            potrzeby i możliwości przyswajania materiału są dla autorek najważniejsze.
            W  części  ćwiczeniowej,  podzielonej  na  podrozdziały  według  sytuacji  komunikacyjnych  przyjęto  zasadę  progresji.  Ćwiczenia
            łatwiejsze,  automatyzujące  i  schematyczne  poprzedzają  trudniejsze  –  kontrastujące  i  integrujące  kilka  sprawności. W  Gramatyce
            dla praktyka nie brak również ćwiczeń o charakterze socjokulturowym, dzięki którym uczący się poznają m.in. polskie zwyczaje,
            atrakcje turystyczne oraz znane postaci z polskiej kultury, nauki i historii. Ćwiczenia powtórzeniowe na końcu rozdziałów, w części
            zatytułowanej  Czy  pamiętasz?,  sprawdzają  umiejętność  posługiwania  się  omawianymi  strukturami  gramatycznymi.  Klucz  umożliwia
            samodzielną pracę, a Indeks terminów gramatycznych w językach: polskim, angielskim, niemieckim, chińskim, rosyjskim i ukraińskim,
            uzupełnia część teoretyczną i ułatwia jej zrozumienie. Katalog tematyczny ćwiczeń pozwala wybrać zadania dotyczące danego tematu
            leksykalnego z różnych rozdziałów gramatycznych.


            INFORMACJE OGÓLNE

            Język fleksyjny
            Język polski jest fleksyjny (inaczej syntetyczny), co oznacza, że o funkcji wyrazu w zdaniu decyduje jego końcówka fleksyjna, a nie
            pozycja,  jak  np.  w  języku  angielskim.  Kategorie  gramatyczne  opisujące  czasownik  to:  osoba,  liczba,  rodzaj,  czas,  aspekt  i  tryb.
            Podstawową i bezosobową formą czasownika jest bezokolicznik.
            Odmiana przez osoby oraz tworzenie form czasu przeszłego, trybu rozkazującego i przypuszczającego polegają na dodaniu do tematu
            końcówki osobowej, dzięki czemu z reguły nie jest konieczne używanie w zdaniu zaimka osobowego. Istnieją także końcówki złożone
            (formy aglutynacyjne), które mogą określać osobę, rodzaj, liczbę, czas lub tryb.

                                     mówi                  ł                   a                   ś
                  mówiłaś                             wskaźnik czasu     wskaźnik rodzaju   wskaźnik drugiej osoby
                                     temat
                                                       przeszłego           żeńskiego        czasu przeszłego
                                      zrobi                li                 byś                 my
                zrobilibyśmy                         wskaźnik rodzaju     wskaźnik trybu    wskaźnik pierwszej
                                     temat
                                                     męskoosobowego     przypuszczającego  osoby liczby mnogiej

            Uwaga!
            1.   Formy  grzecznościowe  tworzy  się,  używając  słów  pan,  pani,  panowie,  panie,  państwo  i  3.  os.  liczby  pojedynczej  lub  mnogiej
                (w odpowiednim rodzaju gramatycznym w czasie przeszłym i przyszłym złożonym oraz w trybie przypuszczającym), np. Miała pani
                dużo szczęścia. Mają panowie teraz czas? Mógłby pan zadzwonić dzisiaj wieczorem? Będą państwo jechali pociągiem.
            2.   Czasowniki niewłaściwe, np. warto, trzeba itp., nie podlegają fleksji. Czasownik powinien nie ma formy bezokolicznika.



            Bezokolicznik
            Bezokolicznik jest podstawową i bezosobową formą czasownika. Jego końcówki to: -ć, -ść, -źć lub -c. Ta forma znajduje się w słownikach
            i informuje jedynie o aspekcie czasownika – niedokonanym (np. gotować) i dokonanym (np. ugotować).



       6
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13