Page 13 - Gramatyka dla praktyka II wersja flipbook 2024

KONIUGACJA – czas teraźniejszy

INFORMACJE OGÓLNE

Podstawową formą czasownika jest bezokolicznik. Forma bezokolicznika w języku polskim jest zakończona na -ć, np. grać, mieć,
spać, rzadziej na -c, -ść, -źć, np. móc, iść, znaleźć. Forma osobowa czasownika składa się z tematu i końcówki osobowej. W temacie K O N I U G A C J A
czasownika możliwe są alternacje.

Czasowniki niedokonane w czasie teraźniejszym i czasowniki dokonane w czasie przyszłym prostym odmieniają się według
tych samych zasad. W obu czasach stosuje się identyczne końcówki osobowe, np. robię – zrobię, robisz – zrobisz.

W języku polskim występuje kilka wzorów odmiany czasowników przez osoby, zwanych też koniugacjami lub grupami
koniugacyjnymi.

-am -em t e o r i a

-asz
-esz
ja mam ty masz ja jem jesz
-m

ja piję ty pijesz ja lubię ty lubisz ja tańczę ty tańczysz
-ę -ę -ę

-esz -ysz

-(i)ę

-isz

11