Page 33 - โลกของหนูแหวน

“ทําไมเธอจึงมาชวนฉันเลนเรื่อย” เจาแพะถามมาอีก หนูแหวนรูสึกกระดากนิด ๆ เธอมองดูเงาที่ผอมยืด

ของเจาแพะมือไมยาวเกงกาง แตวามีอะไรบางอยางที่มั่นคงอยูในนั้น “เงาเธอยาวจังเลย” หนูแหวนพูดขึ้นลอย ๆ

“ไปวิ่งเลนกันตรงโนนไหมละ” “เอาซี” เจาแพะรับคําทันที แลววิ่งนําไป หนูแหวนมองตามรางที่วิ่งหยอย ๆ ไป
พรอมกับรูสึกวาโลกของเธอขยายใหญขึ้น และเธอก็สงสัยวาโลกของเจาแพะมันใหญขึ้นดวยหรือเปลา

ถาผูอานไดกลายเปนนกยางบินอยูกลางอากาศ ก็จะเห็นเด็กเล็ก ๆ 2 คนวิ่งเลนอยูกลางทุงนาอันกวาง
ใหญไพศาล แมวาเขาทั้งสองจะอยูหางกัน แตก็มีสายสัมพันธที่มองไมเห็นโยงเขาเอาไวเปนความผูกพันหวงใย

และสงสารตอกัน เขาทั้งสองเปนเพื่อนกัน ทั้ง ๆ ที่ยังไมรูจักคํานี้ดี

33