Page 34 - โลกของหนูแหวน

ตกปลา

“เธอมาดึงตัวฉันไปทําไม” เสียงไสเดือนรองขึ้นอยางตกใจ

“ฉันจะเอาไปตกปลานะซี” หนูแหวนตอบพลางปดมือปดไม หลังจากที่ไดหยอนไสเดือนลงไปใน

กะลามะพราวแลว
“โอย ตายแลว เธอจะเอาฉันไปใหปลากินอยางนั้นหรือ” ไสเดือนรองอุทธรณ “ทําไมเธอแกลงฉันอยางนั้น

เลา”

หนูแหวนมองไสเดือนอยางแปลกใจ “ฉันไมไดแกลงเธอนะ” เธอพูดขึ้น “ถาฉันแกลงเธอฉันก็จะ เออ เอา
เธอไปคลุกขี้เถา นี่ฉันเอาไปตกปลา มันจําเปนนี่ เธอหยุดรองเสียทีเถอะ” วาแลวหนูแหวนก็ลงมือขุดหาไสเดือน

ตัวอื่นอีก เมื่อไดจนพอใจแลว ก็บิดินใสลงไปในกะลา พูดวา “เห็นไหม ฉันไมไดแกลงเธอ ฉันเอาดินมาใหเธออยู

ดวย”

หนูแหวนแบกเบ็ดคันยาวบายหนาไปทางฝงน้ํา มีอีแตนวิ่งนําไปขางหนา มันชอบตามหนูแหวนไปตกปลา
เพราะมันรูวาตอนนี้เปนตอนที่หนูแหวนอารมณดีที่สุด อีกอยางหนึ่งมันอยากรูวาวันนี้มันจะไดรับสวนแบงเปน

ปลาอะไรบาง ระหวางเดินไป หนูแหวนก็แวะไปเอาหนอนผีเสื้อสองสามตัวตามตนไมเตี้ย ๆ ใสลงไปอีก “เอาไป
เผื่อไวก็ดี” เธอนึกในใจ

พอถึงฝงน้ํา หนูแหวนก็หลบเขาอยูใตเงาไมที่เกือบจะตั้งตรง จัดแจงวางขาวของ เกี่ยวเหยื่อเขากับเบ็ด

เหวี่ยงลงไปในน้ํา วันนี้ทําไมโชคดีก็ไมรู ประเดี๋ยวเดียวปลาก็มาตอดเหยื่อ ทุนที่ผูกไวกระเพื่อมขึ้นลง กะวาปลาฮุบ
เหยื่อแน หนูแหวนก็ยกคันเบ็ดขึ้น ไดแลว เปนปลาตะเพียนขาวโตขนาดฝามือ หนูแหวนรีบเบนคันเบ็ดตวัดปลา
มาวางบนฝงและปลดปลาออกจากเบ็ด

“เธอเอาฉันขึ้นมาทําไม” ปลาพูดละล่ําละลัก มันทั้งกลัวทั้งตกใจ มีน้ําไหลจากตาพราก ๆ
“ฉันจะเอาเธอไปกิน จะใหแมทําแกงสม ฉันไมไดกินแกงสมมาตั้งนานแลว”

“โอย นากลัวจริง” เสียงปลารองขึ้นอยางเสียวสยอง

“หยุดทีเถอะนา” อีแตนเหาขัดขั้น “ฉันจะกินกางเธอดวย”

“พวกเธอนี่ชางโหดรายจริง” ปลารําพัน “ฉันกําลังอยูกับคูรักของฉัน เธอพรากฉันมา แลวเธอยังจะกินฉัน
ไดลงคออีกหรือ ปลอยฉันไปเถิด”

“ปลอยเธอไปแลวฉันจะกินอะไรละ” หนูแหวนถาม

34