Page 146 - คู่มือตุลาการ เล่มที่ 1 วิ.แพ่ง มีสารบัญ ebook

คู่มือปฏิบัติราชการของตุลาการ ส่วนวิธีพิจารณาความแพ่ง ๑๑๘

บทที่ ๒

การแยกคดี

๑. การแยกคดีหลายข้อหา

๑.๑ การฟ้องคดีหลายข้อหาซึ่งไม่เกี่ยวข้องกันเลย

ส่วนใหญ่จะเป็นปัญหาชั้นรับฟ้อง หากศาลพิจารณาแล้วเห็นว่าข้อหาไม่เกี่ยวข้องกัน

ศาลควรสั่งแยกคดีเสียตั้งแต่ชั้นรับฟ้อง ตามมาตรา ๒๙ วรรคสอง

ตัวอย่าง

โจทก์ฟ้องให้จ าเลยที่ ๑ รับผิดตามสัญญาเล่นแชร์ ๒ วง แต่ละวงมีรายละเอียด

แตกต่างกัน หากจ าเลยที่ ๑ ผิดสัญญาวงใดวงหนึ่งก็ไม่เป็นเหตุให้ต้องผิดสัญญาอีกวงหนึ่ง

การที่โจทก์ฟ้องจ าเลยที่ ๑ ผิดสัญญาเล่นแชร์วงแรก จึงไม่เกี่ยวข้องกับข้อหาผิดสัญญาเล่นแชร์

วงที่สอง ในกรณีเช่นนี้ ศาลมีค าสั่งแยกคดีได้ แต่หากศาลไม่ได้สั่งให้แยกการพิจารณาทุนทรัพย์

ในการอุทธรณ์ ศาลต้องแยกค านวณตามทุนทรัพย์ของการผิดสัญญาแต่ละวง (ฎีกาที่ ๕๔๙๕/

๒๕๓๘)

๑.๒ การฟ้องคดีหลายข้อหา ซึ่งแต่ละข้อหาเกี่ยวข้องกันโจทก์หรือจ าเลยอาจยื่นค าขอให้

แยกข้อหาหรือศาลเห็นสมควรสั่งให้แยก ศาลมีอ านาจสั่งแยกข้อหาเหล่านั้นออกจากกันได้

ถ้าศาลเห็นว่าการแยกข้อหาเหล่านั้นออกจากกันจะท าให้การพิจารณาสะดวก แต่ต้องฟังคู่ความ

ทุกฝ่ายก่อน อย่างไรก็ตาม ศาลไม่สมควรสั่งให้โจทก์แยกฟ้องเป็นรายข้อหาในกรณีที่แต่ละ

ข้อหาเกี่ยวข้องกันพอที่จะรวมพิจารณาเข้าด้วยกันได้และการแยกฟ้องมีผลท าให้โจทก์ต้องเสีย

ค่าขึ้นศาลเพิ่มขึ้นโดยโจทก์ไม่ควรจะต้องเสีย (ฎีกาที่ ๖๙๙/๒๕๔๙)

๑.๓ การสั่งแยกคดีจะกระท าได้ต่อเมื่อแต่ละข้อหานั้นไม่เกี่ยวข้องกัน แต่ถ้าเป็นสิทธิของ

คู่ความที่จะฟ้องคดีรวมกันมาจะสั่งแยกไม่ได้

ตัวอย่าง

โจทก์ฟ้องจ าเลย ๑๖ คนว่าคัดค้านการที่โจทก์ขอออก น.ส. ๓ จ าเลยให้การว่า

ได้ครอบครองที่ดินเป็นส่วนสัด ดังนี้ เป็นคดีมีข้อหาเดียวจะสั่งแยกคดีให้ฟ้องจ าเลยแต่ละคน

ไม่ได้ (ฎีกาที่ ๒๓๓๗/๒๕๒๑)