Page 149 - คู่มือตุลาการ เล่มที่ 1 วิ.แพ่ง มีสารบัญ ebook

คู่มือปฏิบัติราชการของตุลาการ ส่วนวิธีพิจารณาความแพ่ง ๑๒๑

บทที่ ๓

กระบวนพิจารณาชี้ขาดข้อกฎหมายเบื้องต้น

ในกรณีมีคู่ความยื่นค าร้องขอให้ศาลวินิจฉัยชี้ขาดข้อกฎหมายตามมาตรา ๒๔ การที่ศาล

จะสั่งให้ชี้ขาดข้อกฎหมายดังกล่าวหรือไม่นั้น ศาลควรจะพิจารณาข้อกฎหมายดังกล่าวให้

ละเอียดรอบคอบ ทั้งข้อเท็จจริงในค าฟ้องค าให้การต้องมีเพียงพอ แน่ชัดเสียก่อน หากเห็นว่า

วินิจฉัยไปแล้ว จะท าให้คดีเสร็จไปทั้งเรื่อง เช่น คดีโจทก์ขาดอายุความแน่นอน ซึ่งศาลต้อง

พิพากษายกฟ้อง เช่นนี้ ศาลควรสั่งวินิจฉัยชี้ขาดข้อกฎหมายดังกล่าว เพราะคดีเสร็จไปรวดเร็ว

แต่หากยังไม่แน่ใจก็ไม่ควรจะด่วนวินิจฉัยชี้ขาดข้อกฎหมาย เพราะหากศาลสูงไม่เห็นด้วยกับ

ข้อชี้ขาดนั้น คดีจะต้องย้อนกลับมาพิจารณากันใหม่ท าให้คดีล่าช้าเสียเวลาโดยใช่เหตุ หรือถ้า

ศาลพิจารณาแล้วไม่เป็นคุณแก่คู่ความฝ่ายที่ขอให้วินิจฉัย เช่น ฟังได้ว่าคดีโจทก์ไม่ขาดอายุความ

อย่างแน่นอน ศาลก็ไม่ควรสั่งวินิจฉัยชี้ขาดข้อกฎหมาย ศาลควรรอไว้สั่งพร้อมค าพิพากษา

ซึ่งจะท าให้คดีเสร็จรวดเร็วขึ้น

๑. การวินิจฉัยชี้ขาดข้อกฎหมายเกิดขึ้นได้ ๒ กรณีคือ

๑.๑ คู่ความร้องขอให้ศาลวินิจฉัยชี้ขาดข้อกฎหมาย

๑.๑.๑ กรณียื่นก่อนวันนัดหลายวัน สั่งว่า “ส าเนาให้โจทก์ หากจะคัดค้านประการใด

ให้ยื่นค าแถลงภายใน…….วัน” (แล้วแต่ดุลพินิจ)

๑.๑.๒ กรณียื่นใกล้ถึงวันวันนัด สั่งว่า “ส าเนาให้โจทก์ รอไว้สั่งในวันนัด” เมื่อถึง

วันนัด ให้สอบโจทก์ว่าจะคัดค้านหรือไม่แล้วพิจารณาสั่งตามรูปคดี

๑.๒ ศาลเห็นสมควรวินิจฉัยชี้ขาดข้อกฎหมายเอง

จดในรายงานกระบวนพิจารณาว่า

“พิเคราะห์ค าฟ้องค าให้การแล้ว เห็นว่าข้อกฎหมายที่ว่า . . . (คดีโจทก์ขาดอายุความ

หรือไม่) เป็นข้อกฎหมายที่สมควรได้รับการวินิจฉัยชี้ขาดข้อกฎหมายตาม ป.วิ.พ. มาตรา ๒๔

จึงให้งดสืบพยานโจทก์และพยานจ าเลย ให้นัดฟังค าพิพากษาในวันที่ . . .”

๒. การสั่งค าร้องขอวินิจฉัยข้อกฎหมายตามมาตรา ๒๔

๒.๑ กรณีศาลไม่อนุญาตให้วินิจฉัยชี้ขาดข้อกฎหมาย