Page 163 - คู่มือตุลาการ เล่มที่ 1 วิ.แพ่ง มีสารบัญ ebook

คู่มือปฏิบัติราชการของตุลาการ ส่วนวิธีพิจารณาความแพ่ง ๑๓๕

กรณีเห็นว่าไม่เป็นเหตุสุดวิสัย สั่งว่า “พิเคราะห์ค าร้องแล้ว เห็นว่า กรณีไม่เป็นเหตุสุดวิสัย

ให้ยกค าร้อง”

ในกรณีศาลรับค าร้องเห็นว่าเป็นเหตุสุดวิสัยสั่งว่า “พิเคราะห์ค าร้องแล้ว เห็นว่า กรณี

ถือได้ว่าเป็นเหตุสุดวิสัย จึงให้รับค าร้องและรวบรวมส่งศาลจังหวัด . . . .ทางโทรสารโดยเร็ว

ส่วนค าร้องให้ส่งตามไปในภายหลัง ให้ผู้ร้องช าระค่าส่งโทรสารตามระเบียบ” หรืออาจสั่งให้

ส่งทางจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ ถ้าศาลที่รับ - ส่ง มีความพร้อม

ศาลรับค าร้องไม่ควรสั่งอนุญาตหรือไม่อนุญาตเพราะจะเป็นการก้าวล่วงอ านาจของศาล

เจ้าของส านวน เว้นแต่ศาลรับค าร้องเห็นสมควรเพื่อประโยชน์แห่งยุติธรรมเท่านั้น ซึ่งเมื่อ

ศาลสั่งอย่างไรแล้ว ให้รีบแจ้งและส่งค าร้องไปยังศาลเจ้าของคดี

กรณีขอเลื่อนคดี อาจอ้างเหตุสุดวิสัยมาในค าร้องขอเลื่อนคดีก็ได้ไม่จ าต้องยื่นค าร้องตาม

มาตรา ๑๐ แยกเป็นอีกฉบับหนึ่ง

เมื่อศาลที่ผู้ร้องมีภูมิล าเนาหรืออยู่ในเขตศาลนั้น พิจารณาแล้วเห็นว่า มีเหตุสุดวิสัย

ได้รับค าร้องและส่งค าร้องให้ศาลชั้นต้นที่มีเขตอ านาจเหนือคดีนั้น การที่ศาลรับค าร้องดังกล่าว

ถือได้ว่าค าร้องนั้นได้ยื่นต่อศาลชั้นต้นที่มีเขตอ านาจแล้ว (ฎีกาที่ ๑๓๗๔/๒๕๔๖)