Page 30 - หนังสือ เรื่อง ภาษากับวัฒนธรรมไทยในท้องถิ่น
P. 30
“พระสงฆ์สวนมนต์ร่ำกระหน่ำไป เอาน้ำซัดสาดให้อยู่ฉานฉ่า
นางมั่นแม่แปรกแทรกเข้ามา ขุนช้างเข้าคร่าเอาข้อมือ
นางมั่นรันหัวลงต่ำเปาะ พ่อเงาะวางฉันอย่าดันดื้อ
ขุนช้างฉุดผ้าคว้าจิ้มดือ ไม่วางฤาอ้ายถ่อยต่อยเขกลง
(ขุนช้างขุนแผน)
เมื่อซัดน้ำเสร็จพระสงฆ์กลับวัด ทุกคนที่เปียกน้ำมนต์แยกย้ายกันไปผลัดเสื้อผ้า ฝ่ายเจ้าสาวจัด
อาหารเลี้ยงพวกเจ้าบ่าวและแจกของแถมพกเฉพาะเพื่อนเจ้าบ่าว (เข้าใจว่าแจกบ่าวนำด้วย) หลังจากนั้นเป็นอัน
เสร็จพิธีแต่งงาน ตัวอย่างการเลี้ยงและการแจกของแถมพกให้พวกเจ้าบ่าวตอนพลายแก้วแต่งงาน ดังบทประพันธ์
ที่ว่า
“ศรีประจันให้ยกทั้งหวานคาว เลี้ยงพวกเจ้าบ่าวอยู่อึงมี่
กินอิ่มแล้วพลันทันที เอาของที่แถมพกยกออกมา
ตลับถมตะทองกระทงเมี่ยง มาวางเรียงส่งให้ได้พร้อมหน้า”
(ขุนช้างขุนแผน)
หลังจากเสร็จพิธีซัดน้ำแล้ว เจ้าบ่าวเจ้าสาวไปเปลี่ยนเครื่องแต่งตัว เวลากลางคืนเจ้าบ่าวจะต้องมาเฝ้าหอ
๑ คืน เรียกว่า กล่อมหอ มีดนตรีขับกล่อม ปรากฏในงานแต่งพระไวยกับนางศรีมาลา ดังบทประพันธ์ที่ว่า
“จุดประทีปแสงประเทืองเรืองรอง มโหรีแซ่ซ้องประสานซอ
ขับกล่อมซ้อมเสียงสำเนียงนวล โหยหวนโอดลั่นสนั่นหอ
ฆ้องวงหน่งหนอดสอดเสียงซอ ระนาดตลอดลอดล้อบรรเลงลอย
แสนเสนาะเสียงสนั่นสนุกสนาน วิเวกหวานคร่ำครวญหวนละห้อย
พระไวยฟังวังเวงเพลงทยอย ระเริงลืมตัวม่อยผล็อยหลับพลัน”
(ขุนช้างขุนแผน)
หน้า | ๒๕
