Page 59 - ชุดการสอนประวัติศาสตร์ม.1
P. 59
พิธีที่รับมาจากศาสนาพราหมณ์-ฮินดู เช่น พระราชพิธีราชาภิเษก พระราชพิธีจรดพระนังคัล
7) ภูมิปัญญาไทยสมัยสุโขทัย
ภูมิปัญญา หมายถึง ความรู้ ความคิด ความเชื่อ ความสามารถ ความชํานาญ หรือทักษะ ที่มนุษย์ใน
สังคมใดสังคมหนึ่งได้จากประสบการณ์และสั่งสมไว้แล้วถ่ายทอดต่อกันมา เพื่อใช้สร้าง ประโยชน์ หรือใช้
แก้ปัญหาในสิ่งแวดล้อมที่ตนตั งถิ่นฐานอยู่ ภูมิปัญญานี บางอย่างรับมาจาก ภายนอก โดยอาจรับมาใช้เลยหรือ
ปรับเปลี่ยนให้เหมาะกับสังคมของตนเสียก่อน ภูมิปัญญาเดิม ก็อาจนํามาใช้ใหม่หรือปรับปรุงใหม่ และอาจ
สร้างภูมิปัญญาใหม่ขึ นเลยก็ได้ เพื่อให้เหมาะสมกับ ยุคสมัย หรือสอดคล้องกับความจําเป็นในขณะนั น
ภูมิปัญญาแบ่งเป็น 2 ระดับ คือ ภูมิปัญญาชาวบ้าน
และภูมิปัญญาไทย ภูมิปัญญาชาวบ้านหรือภูมิปัญญาท้องถิ่น
เป็นสิ่งที่ชาวบ้านคิดขึ นเพื่อใช้แก้ปัญหาทํามาหากิน การรักษา
โรคแบบพื นบ้าน ภูมิปัญญาไทย เป็นความรู้ความสามารถโดย
ส่วนรวม และเป็นที่ยอมรับในระดับชาติ
ภูมิปัญญาไทยจึงนําไปใช้ในวงกว้างกว่า ภูมิปัญญา
ชาวบ้าน เช่น ภาษาไทยเป็นภูมิปัญญาไทย ที่ใช้แพร่หลายไป
ทั่วประเทศ แต่ภาษาถิ่นเป็น ภูมิปัญญาชาวบ้านที่ใช้กันเฉพาะ
ในท้องถิ่นนั น ๆ ภูมิปัญญาสมัยสุโขทัยที่สําคัญ ได้แก่
อักษรไทย การชลประทาน เครื่องสังคโลก ศาสนา ศิลปกรรม
ตัวอย่างอักษรปัลลวะของอินเดียฝ่ายใต้ซึ่งมี วรรณกรรม และขนบธรรมเนียมประเพณี
อิทธิพลต่อการประดิษฐ์อักษรเขมร มอญ และไทย
7.1 อักษรไทย
ภูมิปัญญาไทยสมัยสุโขทัยที่นับว่ามีความสําคัญมาก ได้แก่ การประดิษฐ์ตัวอักษรไทย ของพ่อขุน
รามคําแหงมหาราช
พ่อขุนรามคําแหงมหาราชทรงประดิษฐ์อักษรไทยขึ นใน พ.ศ. 1826 ขณะนั นตัวอักษรของ ชนชาติต่าง
ๆ ในภูมิภาคนี เช่น เขมร มอญ ล้วนแต่ได้รับอิทธิพลมาจากตัวอักษรของอินเดีย ฝ่ายได้ คือ อักษรคฤนถ์และ
อักษรปัลลวะ ชนชาติที่กล่าวมาแล้วมีพยัญชนะและสระเท่ากับที่รับ มาจากอินเดีย แต่ในการประดิษฐ์ตัว
อักษรไทยของพ่อขุนรามคําแหงมหาราชทรงเพิ่มพยัญชนะและ สระให้มากขึ น และให้มีวรรณยุกต์เอกและ
วรรณยุกต์โท (รูปเป็นกากบาทอย่างไม้จัตวาปัจจุบัน ด้วย ทําให้เขียนได้ตามเสียงพูดทุกเสียงเหนือกว่าตัวอักษร
