Page 237 - นครรังสิตของเรา
P. 237
(ตรัยรัตน์) และคนที่ชื่อยีซึ่งเคยอาศัยอยู่ที่บ้านอาม่า มีหน้าที่คอยเลี้ยงน้องชายไป ย้อนไปเมื่อกว่า 60 กว่าปีที่แล้ว ทุ่งหลวงรังสิต คงไม่มีใครไม่รู้จักโกฮับ ผู้ชายวัย และเจ๊กโอวจิ๋วขายชามละบาท มีโกฮับล�าเดียวที่ขายก๋วยเตี๋ยวเนื้อ และมีเรือขายกาแฟ
ช่วยกันล้างจานให้โกฮับ กลางคนที่จอดเรือขายก๋วยเตี๋ยวเรืออยู่ริมคลองรังสิต ยุคนั้นสมัยนั้นใครผ่านไปมาต้อง อีก 1 ล�าหัวเรือแกมีโอ่งเล็กๆเป็นโอ่งดินใส่น�้าไว้ให้คนกินมีกระบวยยาวๆ ไว้ให้คนตัก
โกฮับโด่งดังมาก มาจากการที่มีการฉายภาพยนตร์ เรื่องเลือดนอกอก โดย แวะกิน ก๋วยเตี๋ยวเรือรังสิตรสเด็ดถ้วยเล็กรสจัดจ้านน�้าขลุกขลิก นั่นคือเอกลักษณ์ของ กิน ตอนเที่ยงคนงานอู่ก็มากินกันเต็ม ไม่มีโต๊ะเก้าอี้นั่ง มีแต่เก้าอี้ตัวเล็กๆ ตอนหลัง
ล้อต็อกรับบทเป็นคนขายก๋วยเตี๋ยว โดยพายเรือขายในคลองเหมือนกับโกฮับ มีลักษณะ ก๋วยเตี๋ยวเรือรังสิตที่มีสูตรเด็ดความอร่อยมาจากน�้าที่ตกลงมาจากเนื้อสดที่วางไว้บน โกฮับย้ายไปขายก๋วยเตี๋ยวที่ดอนเมืองเพราะทหารมารับโกฮับไปขายก๋วยเตี๋ยวที่นั่น
ท่าทางคล้ายๆ กัน (ไม่มีรูปภาพใดๆ เพราะไฟไหม้หมด) หนังเรื่องนี้เข้าฉายที่โรงหนัง ตะแกรง ท�าให้น�้าก๋วยเตี๋ยวเรือมีรสเข้มข้นยิ่งขึ้น เลยมีชื่อเสียงโด่งดังขึ้นมา
เอมไพร์ในสมัยนั้น เมื่อกล่าวถึงโกฮับบุรุษผู้เป็นต�านานของก๋วยเตี๋ยวเรือรังสิตต้องไปถามกับ และจากค�าบอกเล่าของ นางนันทา ทรายแก้ว อายุ 62 ปี ซึ่งเคยเป็นผู้ช่วย
ในช่วงเวลานั้น การจราจรทางน�้าถูกลดความส�าคัญลงไปเรื่อยๆ เนื่องจาก คนที่มีอายุราว 60 ปีขึ้นไป ถึงจะรู้จักว่าโกฮับหน้าตาเป็นอย่างไรและเคยได้ลิ้มลอง โกฮับขายก๋วยเตี๋ยวที่ตึกตรงสะพานใหม่ โกฮับมีลูกชาย 1 คน ชื่อ เฮง และลูกสาวอีก
มีการตัดถนนหนทางใหม่ ผู้คนเลยเปลี่ยนจากการสัญจรทางน�้ามาสัญจรทางรถยนต์ รสชาติก๋วยเตี๋ยวโกฮับว่ามีรสเด็ดแค่ไหน เพื่อไม่ให้โกฮับและความอร่อยของก๋วยเตี๋ยว 1 คน เป็นโรคประสาท ตอนอยู่ที่รังสิตไม่ได้ช่วยขายจะมีเพื่อนชื่อ “ยี” บ้านอยู่คลอง 2
แทน นายโกฮับจึงได้ไปขายก๋วยเตี๋ยวเรือบนบก โดยไปขายที่สะพานใหม่ด้วย แต่ หมวกกุ๋ยเล้ย หรือกุ้ยเล้ย ที่คนจีนในสมัยก่อนนิยมสวมใส่
เนื่องจากเดินทางไม่สะดวกเลยเลิก นายโกฮับขายก๋วยเตี๋ยวมาตั้งแต่เมื่อใด ไม่อาจ เรือโกฮับหายไปจากความทรงจ�า เทศบาลเล็งเห็นความส�าคัญและอยากจะอนุรักษ์สิ่งที่เป็น ที่ช่วยโกฮับขาย แต่ตอนนี้แต่งงานและไปอยู่ จังหวัดอุบลราชธานี และมีคนชื่อ “ต๊อก”
ทราบปี พ.ศ.ที่แท้จริงได้ แต่นายโกฮับได้เลิกขายก๋วยเตี๋ยวใน ระหว่างปี พ.ศ.2507- อัตลักษณ์ของชาวคลองรังสิต จึงสืบค้นประวัติโกฮับจากประชาชนในท้องถิ่นที่เคยได้ เป็นญาติของฉันแต่ไปอยู่พิษณุโลกแล้ว ตอนนั้นที่ฉันไปอยู่กับโกฮับอายุประมาณ
2508 เมื่ออายุประมาณ 52 ปี ซึ่งตอนนั้นนายโกฮับมีหลังที่ค่อม เพราะเกิดจากการ ชิมรสชาติก๋วยเตี๋ยวจากโกฮับหรือที่มีความเกี่ยวข้องกับโกฮับเพื่อไม่ให้ต�านานของ 13 – 14 ปี พอเขาจะเอาตึกคืนโกฮับกลับมารังสิต ก็ไม่ได้มาช่วยเพราะเตี่ยไม่ยอมให้
ก้มตัวเพื่อหั่นของ และพายเรือติดต่อกันในระยะเวลาที่ยาวนานกว่า 30 ปี สาเหตุ ก๋วยเตี๋ยวเรือโกฮับสูญหายหรือคลาดเคลื่อนไปตามกาลเวลา เนื่องจากทายาทของโกฮับ ช่วย
หลักๆ จากการเลิกขายก๋วยเตี๋ยวเรือ คือ การล้มป่วย และเสียชีวิตที่โรงพยาบาล จาก ในปัจจุบันไม่มีผู้ใดสามารถติดต่อได้ จึงน่าเสียดายหากต�านานของก๋วยเตี๋ยวเรืองรังสิต จากค�าบอกเล่าของคนเก่าแก่ของคนในท้องที่พบว่า “โกฮับ” นั้นเป็นร้าน
การบอกเล่าของเพื่อนบ้านในสมัยนั้น ไม่มีผู้สืบสานอย่างแท้จริง ก๋วยเตี๋ยวที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก และเป็นก๋วยเตี๋ยวเรือยุคแรกๆ ที่อยู่ในคลอง
ที่มา : ทีมสัมภาษณ์จากเทศบาลนครรังสิต และดร.ณปภัช เจริญผล เมื่อวัน จากการบอกเล่าของ นางเอ็ง บุญน�ามากุล อายุ 74 ปี ชาวบ้านที่อาศัยอยู่ รังสิตประยูรศักดิ์ แห่งนี้
ที่ 11 กรกฏาคม 2559 ตลาดรังสิต บริเวณตลาดคลองหนึ่ง เล่าว่า “โกฮับขายก๋วยเตี๋ยวตรงบริเวณใต้สะพานแก้วนิมิตสะพาน ที่มาข้อมูล : http://www.rangsit.org/rsftmk/gohub_history.html
เดิมที่มีครุฑ และมีค�าว่าแก้วนิมิตอยู่ข้างใต้ สมัยก่อนก๋วยเตี๋ยวโกฮับชามละ 50 สตางค์ – 1 บาท
เมื่อสมัยก่อนตอนนั้นอายุ 7 ขวบ เดินกลับจากโรงเรียนศิริศึกษาจะแวะกินเหลือเงิน
มา 50 สตางค์ก็กินได้ เด็กๆ จะขายชามละ 50 สตางค์ ผู้ใหญ่จะขาย 1 บาท โดย
โกฮับจะขายคนเดียว เพราะแกมีลูก 2 คน ผู้หญิง 1 คน ผู้ชาย 1 คน แต่ว่าเป็น
โรคประสาท เมียก็เป็นโรคประสาทแกเลยขายของคนเดียว บ้านแกอยู่บริเวณประตู
ระบายน�้า สมัยก่อนตรงที่โกฮับขายก๋วยเตี๋ยวจะมีเรือขายก๋วยเตี๋ยว 5 ล�า คือ โกฮับ
ขายก๋วยเตี๋ยวเนื้อ ตาแป๊ะซุนเกา (ร้านอร่อยเด็ดในปัจจุบัน) ขายก๋วยเตี๋ยวหมู เจ๊กหัวทู่
ลักษณะการขายก๋วยเตี๋ยวเรือในรุ่นถัดมาก่อนกลายเป็นก๋วยเตี๋ยวขึ้นบก
ภาพบรรยากาศคลองรังสิตในอดีต
234 นครรังสิตของเรา นครรังสิตของเรา 235
