Page 182 - Proceeding of Atrans Young Researcher's Forum 2019_Neat

“Transportation for A Better Life:
Smart Mobility for Now and Then”

23 August 2019, Bangkok, Thailand

การปรับเทียบแบบจ าลองการคาดการณ์จ านวนอุบัติเหตุ การปรับเทียบแบบจ าลองการคาดการณ์จ านวนอุบัติเหตุ
ปี พ.ศ.2 ปี พ.ศ.2
40.0 25.0 29.0 32.0 33.0 27.8 25.0 40.0 26.9 33.2 30.0 32.0 25.1
จ านวนอุบัติเหตุ ครั้ง/ปี 20.0 18.0 23.5 21.5 21.9 จ านวนอุบัติเหตุ ครั้ง/ปี 20.0 16.0 20.0 21.0 24.7 18.0
30.0
30.0
10.0
10.0
0.0 0.0
Section 1 Section 2 Section 3 Section 4 Section 5 Section 1 Section 2 Section 3 Section 4 Section 5
Base Predict Base Predict

ก. การปรับเทียบแบบจ าลองกับข้อมูลปี พ.ศ. 2557 ข. การปรับเทียบแบบจ าลองกับข้อมูลปี พ.ศ. 2558
การปรับเทียบแบบจ าลองการคาดการณ์จ านวนอุบัติเหตุ
ปี พ.ศ.2
40.0 37.1 34.0 35.9
30.1 29.0 27.6 23.0 28.1
จ านวนอุบัติเหตุ ครั้ง/ปี 20.0 21.0 17.0
30.0

10.0
0.0
Section 1 Section 2 Section 3 Section 4 Section 5
Base Predict

ค. การปรับเทียบแบบจ าลองกับข้อมูลปี พ.ศ. 2559
รูปที่ 6 การปรับเทียบแบบจ าลองกับข้อมูลอุบัติเหตุบนทางพิเศษกาญจนาภิเษก (บางพลี-สุขสวัสดิ์) ปี พ.ศ. 2557-2559

4.4 การปรับแก้แบบจ าลอง (Calibration Factor) การวิเคราะห์ค่าปรับแก้โดยวิธีก าลังสองน้อยที่สุด
การศึกษานี้พิจารณาใช้วิธีก าลังสองน้อยที่สุดเพื่อวิเคราะห์หา 7,000
ค่าพารามิเตอร์ที่เหมาะสมในการปรับแก้แบบจ าลอง HSM ในการคาดการณ์ 6,000
5,000
อุบัติเหตุบนทางพิเศษกาญจนาภิเษก (บางพลี-สุขสวัสดิ์) โดยการวิเคราะห์ ผลรวม Error^2 4,000
ค่าพารามิเตอร์ที่เหมาะสมด้วยวิธีก าลังสองน้อยที่สุด แสดงดังสมการที่ (4) 3,000
2,000
= ∑ n ( annual − A )² (4) 1,000
i=1
โดยที่ 0
0.50 0.60 0.70 0.80 0.90 1.00 1.10 1.20 1.30 1.40 1.50
L = ค่าปรับแก้ด้วยวิธีก าลังสองน้อยที่สุด ค่าปรับแก้ (C)
A annual = จ านวนอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นจริง (ครั้ง)
A predict = จ านวนอุบัติเหตุจากแบบจ าลอง (ครั้ง) รูปที่ 7 การวิเคราะห์ค่าพารามิเตอร์ที่เหมาะสม
ผลจากการวิเคราะห์วิธีก าลังสองน้อยที่สุดเพื่อหา ด้วยวิธีก าลังสองน้อยที่สุด
ค่าพารามิเตอร์ที่เหมาะสมในการปรับปรุงแบบจ าลอง HSM สามารถสรุป
ได้ว่า จากการพิจารณาใช้ข้อมูลจ านวนอุบัติเหตุบนทางพิเศษกาญจนา 4.5 การสอบเทียบแบบจ าลอง (Model Validation)
ภิเษก (บางพลี-สุขสวัสดิ์ ) ระหว่างปี พ.ศ. 2557 - 2559 พบว่า ส าหรับการสอบเทียบแบบจ าลอง การศึกษานี้พิจารณาน า
ค่าพารามิเตอร์ที่ท าให้แบบจ าลองเกิดค่าความผิดพลาดน้อยที่สุดเท่ากับ ข้อมูลสภาพการจราจร และ ข้อมูลอุบัติเหตุ ในปี พ.ศ. 2560 เพื่อทดสอบ
0.84 รายละเอียดการวิเคราะห์ค่าพารามิเตอร์ที่เหมาะสมด้วยวิธีก าลังสอง ประสิทธิภาพของแบบจ าลอง HSM และ ค่าปรับแก้แบบจ าลองที่พัฒนา
น้อยที่สุด แสดงดังรูปที่ 7 ผลการศึกษาสามารถสรุปได้ว่า การคาดการณ์จ านวนครั้งการเกิด
อุบัติเหตุในแต่ละปีมีแนวโน้มใกล้เคียงกับจ านวนครั้งการเกิดอุบัตเหตุ
จริง โดยมีค่าเฉลี่ยความผิดพลาดอยู่ที่ ร้อยละ 26.81 จากเดิมที่ ร้อยละ
46.31 แสดงให้เห็นว่าการพิจารณาใช้ค่าปรับแก้แบบจ าลองเพิ่มเติมใน

157