Page 26 - ชุดการสอนเศรษฐศาสตร์ นิภาทิพย์ ด่านพายุห์
P. 26
2) เครื่องหมำยบริกำร คือ เครื่องหมายที่ใช้กับบริการเพื่อแสดงว่าบริการที่ใช้เครื่องหมาย ของตนเอง
แตกต่างกับบริการที่ใช้เครื่องหมายบริการของผู้อื่น ทั้งนี้ เครื่องหมายบริการจะมีลักษณะ วิธีการจดทะเบียน
และสิทธิเช่นเดียวกับเครื่องหมายการค้า
3) เครื่องหมำยรับรอง คือ เครื่องหมายที่ใช้กับสินค้าและบริการของผู้อื่นเพื่อรับรอง แหล่งก าเนิด
ส่วนประกอบ วิธีการผลิต คุณภาพหรือคุณลักษณะของสินค้านั้น หรือรับรองสภาพ คุณภาพ ชนิด หรือ
คุณลักษณะของบริการนั้น นอกจากเครื่องหมายรับรองจะมีลักษณะวิธีการจดทะเบียน และสิทธิเช่นเดียวกับ
เครื่องหมายการค้าแล้ว ผู้ขอจดทะเบียนจะต้องแสดงให้เห็นว่า ตนมีความสามารถเพียงพอที่จะรับรอง
คุณลักษณะของสินค้าหรือบริการ โดยต้องระบุแหล่งก าเนิด ส่วนประกอบ วิธีการผลิต คุณภาพหรือ
คุณลักษณะของสินค้าและบริการที่จะรับรอง หลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไขการอนุญาตให้ใช้เครื่องหมาย
รับรองนั้นด้วย แต่เจ้าของเครื่องหมายนี้จะใช้ เครื่องหมายรับรองของตนกับสินค้าหรือบริการของตนเอง หรือ
อนุญาตให้ผู้อื่นเป็นผู้รับรองโดยใช้เครื่องหมายนี้ไม่ได้
4) เครื่องหมำยร่วม คือ เครื่องหมายการค้าหรือเครื่องหมายบริการที่ใช้โดยบริษัทหรือ วิสาหกิจกลุ่ม
เดียวกัน หรือสมาคม สหกรณ์ สหภาพ สมาพันธ์ หรือองค์กรของรัฐหรือเอกชน เครื่องหมายประเภทนี้จะมี
ลักษณะ วิธีการจดทะเบียน และสิทธิเช่นเดียวกับเครื่องหมายการค้า
เนื่องจากกฎหมายว่าด้วยเครื่องหมายการค้าได้ให้การคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญาเกี่ยวกับ ลักษณะ
ของเครื่องหมายทั้ง 4 ประเภทดังกล่าว จึงก าหนดโทษส าหรับผู้ที่กระท าการละเมิดไว้ เช่น ผู้ใดปลอม
เครื่องหมายดังกล่าวจะมีโทษจ าคุกไม่เกิน 4 ปี หรือปรับไม่เกิน 4 แสนบาท หรือทั้งจ า ทั้งปรับหรือผู้ใด
เลียนแบบเครื่องหมายดังกล่าวเพื่อให้ประชาชนหลงเชื่อว่าเป็นเครื่องหมายจริง จะมีโทษจ าคุกไม่เกิน 2 ปี หรือ
ปรับไม่เกิน 2 แสนบาท หรือทั้งจ าทั้งปรับ
3. พระรำชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ลิขสิทธิ์ คือ สิทธิแต่ผู้เดียวที่เกี่ยวกับงานที่ผู้สร้างสรรค์ได้ท าขึ้น ได้แก่ วรรณกรรม นาฏกรรม
ศิลปกรรม ดนตรีกรรม โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ สิ่งบันทึกเสียง งานแพร่เสียงแพร่ภาพ หรืองาน ในแผนก
วรรณคดี วิทยาศาสตร์ หรือศิลปะ
กฎหมายว่าด้วยลิขสิทธิ์มีความส าคัญมาก เนื่องจากเป็นกฎหมายที่ให้ประโยชน์ในการคุ้มครองแก่
เจ้าของลิขสิทธิ์เพื่อให้มีสิทธิที่จะท าซ้ าหรือดัดแปลง เผยแพร่ต่อสาธารณชนให้เช่าต้นฉบับหรือส าเนางาน
โปรแกรมคอมพิวเตอร์ โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ และสิ่งบันทึกเสียงให้ประโยชน์แก่ผู้อื่น และอนุญาตให้ผู้อื่นใช้
สิทธิได้ นอกจากนี้ยังให้การคุ้มครองสิทธิของนักแสดงไว้อีกด้วย เช่น แพร่เสียงแพร่ภาพ บันทึกการแสดงของ
ตน
